Zastosowanie iniekcyjnej formy pimobendanu w terapii kardiogennego obrzęku płuc

Przypadek 2.

Pies, jamnik, 11 lat, 12 kg, leczony z powodu objawów niewydolności serca z powodu niedomykalności zastawki mitralnej na tle jej zwyrodnienia od 2 lat. Pies przyjmował pimobendan w dawce 0,3 mg/kg m.c., torasemid 0,15 mg/kg m.c., benazepril 0,25 mg/kg. Właściciele zgłosili się do Pracowni Kardiologii z powodu narastającej duszności i „łomoczącego” bicia serca. Pies odmówił przyjęcia leków doustnych. W badaniu klinicznym stwierdzono trzeszczenia nad polem płucnym, a obrzęk płuc potwierdzono w RTG. W badaniu EKG dodatkowo stwierdzono migotanie przedsionków z szybką akcją komór. Wdrożono tlenoterapię, podano dożylnie furosemid w dawce początkowej 2 mg/kg m.c. (dawka dobowa 8 mg/kg m.c.) oraz pimobendan 0,15 mg/kg m.c. Po ustabilizowaniu stanu pacjenta wdrożono terapię antyarytmiczną za pomocą dożylnej postaci metoprololu. Terapię lekami w postaci dożylnej utrzymano przez 24 h, tj. do czasu, aż pies poczuł się na tyle dobrze, że ponownie zaczął przyjmować leki doustnie. Pacjent w okresie 6-miesięcznej obserwacji jeszcze dwukrotnie wymagał okresowego podawania leków w postaci dożylnej z powodu zapalenia trzustki.

Omówienie

Doustna postać pimobendanu jest stosowana w leczeniu objawów przewlekłej zastoinowej niewydolności serca u psów z chorobą zwyrodnieniową zastawki mitralnej oraz u psów z kardiomiopatią rozstrzeniową (6). W obu tych chorobach może dojść do zaostrzenia objawów niewydolności serca. Jedną z przyczyn może być zerwanie nici ścięgnistej zastawki mitralnej, co prowadzi do ostrego obrzęku płuc, jak w przedstawionym przypadku nr 1. [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas