Wpochwienie żołądkowo-przełykowe u psów i kotów
Rozpoznanie
W przypadku podejrzenia wpochwienia żołądkowo-przełykowego postępowanie diagnostyczne powinno być wdrożone szybko i doprowadzić do ostatecznego rozpoznania, co umożliwi wprowadzenie odpowiedniego leczenia, które nierzadko ratuje życie zwierzęcia (6).
Niestety na podstawie wywiadu, wyniku badania klinicznego i wyników badań laboratoryjnych krwi nie można postawić ostatecznego rozpoznania wpochwienia żołądkowo-przełykowego, gdyż stwierdzane zaburzenia są niespecyficzne i mogą wskazywać na proces chorobowy dotyczący wielu narządów i układów. W badaniu hematologicznym krwi u zwierząt z wpochwieniem żołądkowo-przełykowym można stwierdzić leukocytozę z neutrocytozą, która wynika z powstania silnego zapalenia przełyku, rozwoju wstrząsu septycznego lub powikłania w postaci zachłystowego zapalenia płuc. Można również stwierdzić podwyższenie liczby hematokrytowej, liczby erytrocytów i stężenia hemoglobiny, co związane jest z odwodnieniem i rozwojem wstrząsu hipowolemicznego. Natomiast w badaniu biochemicznym krwi można stwierdzić: hiponatremię, hipokaliemię i hipochloremię, co związane jest z wymiotami, oraz hiperproteinemię, jako wyraz odwodnienia i rozwoju wstrząsu hipowolemicznego. W ocenie gazometrii i równowagi kwasowo-zasadowej można stwierdzić: obniżenie pO2 i podwyższenie pCO2 (związane z niewydolnością oddechową) oraz zasadowicę (związaną z wymiotami) (2, 3, 6, 9, 10, 14).
W celu postawienia ostatecznego rozpoznania wpochwienia żołądkowo-przełykowego należy zastosować obrazowe metody diagnostyczne, takie jak: badanie radiologiczne przeglądowe, badanie radiologiczne kontrastowe i badanie endoskopowe przełyku (6, 8, 10, 14, 16).
Cechami charakterystycznymi dla wpochwienia żołądkowo-przełykowego, które można stwierdzić w badaniu radiologicznym przeglądowym, są: obecność masy o cieniowaniu tkanek miękkich, o zaokrąglonych krawędziach w [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii