Triaditis – rzadki czy częsty problem dotyczący kotów?
Badanie histopatologiczne
Obecność histopatologicznych cech stanu zapalnego we wszystkich narządach „triady” pozwala na postawienie ostatecznego rozpoznania. Ze względu na ryzyko powikłań po biopsji wszystkich trzech narządów badanie to jest rzadko wykonywane, a leczenie wprowadzane jest na podstawie wyników pozostałych badań.
Leczenie
Nie ma uniwersalnego protokołu leczenia kotów z triaditis, ponieważ dobór leków i postępowanie terapeutyczne ściśle zależą od stopnia nasilenia objawów i zaawansowania choroby. Istotne jest, który z elementów „triady” dominuje w obrazie klinicznym choroby.
W przypadkach zaawansowanego triaditis wskazane jest wprowadzenie leczenia objawowego, tzn. leczenia przeciwwymiotnego (najwyższą skuteczność wykazuje maropitant w dawce 1 mg/kg m.c. s.c. co 24 h) (11) i przeciwbólowego (w przypadkach umiarkowanej i silnej bolesności zaleca się stosowanie buprenorfiny w dawce 0,01-0,03 mg/kg m.c. i.m. lub s.c., co 6-8 h) (11), oraz przywrócenie prawidłowego stopnia nawodnienia organizmu i regulowanie zaburzeń elektrolitowych.
Leczenie przyczynowe opiera się na podawaniu leków immunosupresyjnych, antybiotykoterapii oraz diecie.
Leki immunosupresyjne
Najczęściej stosowanym lekiem jest prednizolon (w dawce 1-2 mg/kg m.c. p.o. w łagodnych i umiarkowanych przypadkach IBD i zapaleniu wątroby, lub w zaawansowanych przypadkach IBD 2-4 mg/kg m.c. p.o., najlepiej w 2 dawkach podzielonych), który zalecany jest zarówno w leczeniu IBD, jak i zapalenia wątroby u kotów (2,10).
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
