Tamponada serca w przebiegu naczyniakomięsaka u psa – opis przypadku
Stan pacjenta był na tyle zły, iż odstąpiono od wykonania badania RTG w początkowych fazach stawiania diagnozy. Wykonano badanie elektrokardiograficzne, które ujawniło tachykardię zatokową, małą amplitudę zespołu QRS oraz uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach: I, II i III. Zdecydowano o przeprowadzeniu perikardiocentezy – nakłuciu worka osierdziowego. Z worka osierdziowego ściągnięto ok. 400 ml płynu. Po procedurze upustu płynu z osierdzia pacjent wyraźnie się uspokoił, zaczął głębiej i spokojniej oddychać. Zmieniła się też krzywa zapisu EKG – zespoły QRS zwiększyły swoją amplitudę, a tętno zwolniło. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta wykonano zdjęcie rentgenowskie. Zdjęcie ukazało zaokrągloną sylwetkę serca oraz nieliczne zmiany śródmiąższowe. Pobrano również krew i wykonano podstawowe badania biochemiczne oraz morfologiczne. Wyniki badania biochemicznego krwi pozostawały w zakresie referencyjnym, w badaniu morfologicznym stwierdzono spadek hematokrytu (Ht), liczby czerwonych krwinek (RBC), hemoglobiny (HGB) oraz płytek krwi (PLT), mogące sugerować krwawienie.

Wykonano również badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, które ujawniło liczne hipoechogenne ogniska w śledzionie oraz powiększenie wątroby. Wykonano badania cytologiczne, fizykochemiczne oraz mikrobiologiczne pobranego płynu z worka osierdziowego (probówka z EDTA). Pobrany płyn był ciemnoczerwony, jego ciężar właściwy wynosił 1,019, zawartość białka – 50 g/l. W płynie nie znaleziono komórek nowotworowych. Natomiast nie wykluczyło to podłoża nowotworowego choroby.
Po wykonaniu punkcji worka osierdziowego pies poczuł się znacznie lepiej. Jednak po [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii