Ostre uszkodzenie nerek – patogeneza i możliwości wczesnej diagnostyki

Etiopatogeneza AKI

AKI jest procesem dynamicznym i klasycznie dzieli się na cztery fazy (2) (ryc. 1):

1. Faza początkowa (faza 1) rozwija się w ciągu pierwszych minut/godzin od momentu ostrego niedokrwienia/uszkodzenia miąższu nerek.
2. Faza przedłużenia (faza 2) trwa od kilku godzin do kilku dni od chwili uszkodzenia.
3. Faza podtrzymywania (faza 3) rozpoczyna się zwykle około 3. dnia od chwili uszkodzenia i trwa od kilku dni do kilku tygodni.
4. Faza zdrowienia (faza 4) trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy od chwili uszkodzenia.

Te cztery fazy nie mogą być traktowane jako ściśle od siebie oddzielone, następujące po sobie kolejno etapy, ale jako nakładające się na siebie złożone zaburzenia, których mechanizmy nie zostały jeszcze w pełni wyjaśnione (2). Ponadto AKI nie zawsze jest samodzielnie występującym procesem chorobowym, ale może być wynikiem innych zaburzeń, jak na przykład wstrząsu, a zatem terapia za każdym razem powinna uwzględniać: fazę choroby, stan pacjenta, leczenie zaburzeń towarzyszących i zapobiegać dalszym uszkodzeniom (2).

Faza 1 (tzw. faza wstępna)

Rozpoczyna się w momencie uszkodzenia miąższu, a jej przebieg jest zależny od przyczyny. W niedokrwiennym AKI dochodzi do upośledzenia nerkowego przepływu krwi, co prowadzi do znacznego obniżenia poziomu ATP [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas