Obecne metody terapii i kontroli leczenia a perspektywy stosowania urządzeń FGM w leczeniu cukrzycy u kotów
Cukrzyca u kotów – etiopatogeneza
Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem, wynikającym z całkowitego lub względnego niedoboru insuliny (1, 2), która jest hormonem peptydowym wydzielanym autonomicznie w stosunku do wyższych poziomów regulacji endokrynologicznych: osi podwzgórzowo-przysadkowych – docelowy gruczoł dokrewny (3). Fizjologicznie produkcja i wydzielanie tego hormonu przez komórki β wysp trzustkowych jest ściśle skorelowana ze stężeniem glukozy we krwi, co przekłada się na zwiększoną sekrecję insuliny po posiłku oraz w sytuacjach nacechowanych stresem. Insulina ma działanie anaboliczne:
- reguluje transport glukozy i innych cukrów prostych do wnętrza komórek przez zwiększenie ilości i aktywności insulinozależnego, błonowego transportera glukozy,
- hamuje glikogenolizę wątrobową; nasila syntezę kwasów tłuszczowych z acetylokoenzymu A,
- hamuje lipolizę poprzez zmniejszenie aktywności lipazy triglicerydowej,
- hamuje katabolizm białek i nasila transport aminokwasów do komórek.
- wzmaga również syntezę kwasów nukleinowych (2-4) – stąd obserwowany obraz kliniczny pacjentów cukrzycowych będzie wynikać z defektów metabolizmu węglowodanów, białek i tłuszczów.
Cukrzyca kotów jest odpowiednikiem ludzkiej cukrzycy typu 2, dawniej nazywanej insulinoniezależną (5, 7). Jest to choroba heterogeniczna, polegająca na jednoczesnym upośledzonym działaniu insuliny, dokładniej insulinooporności, wynikającej z braku odpowiedzi komórek tkanek peryferyjnych na działanie tego hormonu i postępowym uszkodzeniu komórek β wysp trzustki (6, 7). Wielu dotychczasowych autorów podaje wśród grupy ryzyka starsze, kastrowane samce, [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii