Najnowsze wytyczne ACVIM dotyczące diagnostyki i leczenia zwyrodnienia śluzowatego zastawki dwudzielnej u psów

Klasyfikacja stadiów choroby

Klasyfikacja ACVIM dzieli psich pacjentów na grupy, w zależności od zaawansowania zmian zwyrodnieniowych zastawek i wynikającej z nich przebudowy serca oraz obecności i nasilenia objawów klinicznych niewydolności serca. W ocenie zmian wykorzystywane są badania echokardiograficzne oraz diagnostyka radiologiczna (9).

W jej ramach wyróżniamy 4 grupy (stadia) pacjentów

1.    Stadium A

Psy o wysokim ryzyku rozwoju chorób serca, które nie wykazują jeszcze zmian chorobowych (zarówno objawów klinicznych, jak i zmian w strukturze serca). Do tej grupy należą m.in. Cavalier King Charles spaniele i inne psy małych ras predysponowane do rozwoju MMVD bez stwierdzonego szmeru sercowego.

2.    Stadium B

Psy z potwierdzoną strukturalną chorobą serca, której nie towarzyszą objawy kliniczne spowodowane niewydolnością serca. Należą tu psy z rozpoznanym szmerem sercowym, charakterystycznym dla niedomykalności zastawki mitralnej (szmer skurczowy koniuszkowy) oraz ze zmianami zwyrodnieniowymi dotyczącymi tej zastawki. W zależności od zaawansowania zmian oraz zaleceń dotyczących leczenia, grupa ta podzielona jest na dwie podgrupy:

Stadium B1: psy bez objawów klinicznych, u których w badaniu RTG i/lub echokardiograficznym nie obserwuje się przebudowy serca związanej z MMVD; do tej grupy należą także psy, u których obserwuje się pewne cechy przebudowy serca, jednak nie są one na tyle poważne, aby spełnić kryteria określone dla podgrupy B2 i rozważyć rozpoczęcie leczenia.Stadium B2: bezobjawowe psy, u których stopień zaawansowania niedomykalności jest na tyle istotny, aby spowodować przebudowę serca widoczną w badaniu echokardiograficznym i/lub RTG jako powiększenie lewego przedsionka i jamy lewej komory. Jeśli pacjenci ci&nbs...