Kwasica oddechowa psów brachycefalicznych. Patogeneza, diagnostyka i terapia
Diagnostyka kwasicy oddechowej
Ze względu na opisane zaburzenia oddychania typowa dla psów tych ras jest przewlekła kwasica oddechowa powstająca na skutek zwiększenia pCO2 – bezwodnika kwasu węglowego. Jej diagnostyka jest możliwa tylko na podstawie analizy próbki krwi tętniczej, w której oznaczamy: pH, wartość pCO2 oraz stężenie HCO3-. Krew tętniczą (wystarczy ok. 1 ml pełnej krwi) u psa najłatwiej pobrać z tętnicy udowej do przepłukanej heparyną strzykawki zaopatrzonej w igłę 0,7 mm. Tętnicę udową lokalizuje się palpacyjnie po ułożeniu psa w pozycji bocznej, na przyśrodkowej powierzchni uda, a igłę wprowadza się pod kątem 45 stopni, tuż poniżej uciskającego palca, tzn. w miejsce, które najwyraźniej tętni. Tętnica leży zwykle płytko pod skórą. Nie jest możliwe, by pobierający pomylił się, gdyż krew tętnicza jest „książkowo” żywoczerwona.
Ważne jest, by aspirować krew bez dostępu powietrza, a miejsce wkłucia ucisnąć przez chwilę po pobraniu, by zapobiec powstaniu krwiaka. Zasadą jest jak najszybsze dostarczenie krwi do laboratorium (15). Zgodnie z równaniem HH i regułą kompensacji wyrównana kwasica oddechowa, a taka występuje u psów brachycefalicznych, będzie charakteryzowała się: pH w normie, pCO2 i HCO3- podwyższonymi lub w górnej granicy normy (tab. 1, s. 91). Należy wyraźnie podkreślić, że jeśli oba te parametry są w górnej granicy normy, świadczy to o występowaniu skompensowanej kwasicy oddechowej, która wymaga terapii (co do pH, jak już wspomniano, u żyjącego zwierzęcia zawsze będzie ono w normie).
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
