Jak radzić sobie z zapaleniem pęcherza moczowego u kotów? Stary problem, nowe spojrzenie

Leczenie

Leczenie bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego opiera się przede wszystkim na antybiotykoterapii, a kluczową rolę odgrywa rozstrzygnięcie, czy mamy do czynienia z zapaleniem pierwotnym – niepowikłanym – czy wtórnym – powikłanym. W pierwszym przypadku zapalenie pojawia się bez zaistnienia jakichkolwiek czynników usposabiających. Wówczas antybiotykoterapia powinna trwać od 7 do 14 dni. Jeśli następuje nawrót choroby, to należy przyjąć, że czynnik usposabiający najprawdopodobniej został pominięty w trakcie diagnostyki i należy dokonać reanalizy przypadku.

Zapalenie wtórne występuje wówczas, gdy obecny jest czynnik usposabiający, jaki stanowią najczęściej: zakażenie wirusowe (głównie FIV oraz wirus białaczki kotów), zmniejszenie zdolności zagęszczania moczu (np. w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek), defekty anatomiczne, obecność uchyłka pęcherza moczowego czy jego kamica. Wówczas 4-6-tygodniowa antybiotykoterapia powinna być połączona, w miarę możliwości, z usunięciem przyczyny pierwotnej.

Skuteczność poszczególnych antybiotyków jest zależna od ich minimalnej wartości hamującej – MIC (ang. minimal inhibitory concentration) – oraz średniej koncentracji w moczu – MUC (ang. mean urinary concentration) (tab. 1).

Wartość MIC powyżej punktu przełomowego wskazuje, że mikroorganizm będzie oporny na dany lek. Jeśli wartość MUC dla antybiotyku przekracza 4-krotnie wartość MIC, można uznać, że wykorzystanie tego właśnie leku będzie wysoce efektywne (1).

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas