Implikacje zaburzeń w wydzielaniu hormonu wzrostu u psów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Implikacje zaburzeń w wydzielaniu hormonu wzrostu u psów

Rozpoznanie karłowatości przysadkowej postawić można na podstawie niskiego stężenia IGF-1 we krwi, obniżonej dynamiki wydzielania hormonu wzrostu po stymulacji klonidyną, ksylazyną lub greliną oraz występowania dodatkowo innych przysadkowo-zależnych deficytów hormonalnych (wielohormonalna niedoczynność przysadki). Diagnostykę uzupełnia, lecz generalnie nie wpływa na postępowanie lecznicze, rezonans magnetyczny celowany na przysadkę, wykazujący ewentualne zmiany wielkości gruczołu oraz obecność torbieli (11). Z hodowlanego punktu widzenia istotne wydaje się nieobowiązkowe badanie genetyczne mające na celu zidentyfikowanie nosicieli zmutowanego genu oraz eliminację ich z rozrodu (ale dotyczy to tylko kilku ras), podobnie jak osobników chorych. Do rozrodu przeznaczane powinny być jedynie suki hodowlane i reproduktorzy, których wspólne potomstwo w pierwszym miocie nie wykazywało objawów choroby. Leczenie polegające na podawaniu egzogennego hormonu wzrostu, o ile ktoś się na nie zdecyduje, jest kosztochłonne. Co do poprawy wzrastania – przynosi ono korzyść, podobnie jak podawanie progestagenów pobudzających syntezę somatotropiny w gruczole mlekowym, ale tylko do momentu zamknięcia chrząstki wzrostowej. Niemniej jednak daje ono efekty w postaci cofania się zmian skórnych. Inne stwierdzone niedobory hormonalne wymagają odpowiedniego leczenia (w pierwszej kolejności niedoczynności nadnerczy). Określenie rokowania długoterminowego jest w zasadzie niemożliwe z uwagi na liczne powikłania – nieleczeni pacjenci umierają lub są usypiani zwykle z powodu niewydolności nerek już w wieku 3-5 lat.

Realnym zagrożeniem objawiającym się u psów izolowanym niedoborem hormonu wzrostu jest niewydolność osi podwzgórzowo-przysadkowej na skutek urazu czaszkowo-mózgowego, aczkolwiek na pierwszym planie pojawić się mogą również objawy niedoborów innych hormonów przysadkowych. Jest to spowodowane bardzo wysoką podatnością komórek somatotropowych na [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy