IBD kotów (nieswoiste zapalenie jelit – NZJ)

Nieswoiste zapalenie jelit u kotów (NZJ, ang. IBD – inflammatory bowel disease) jest grupą chorób zaliczanych do przewlekłych enteropatii charakteryzujących się występowaniem objawów ze strony układu pokarmowego, niepoddających się leczeniu objawowemu, związanych z obecnością nacieku zapalnego w blaszce właściwej błony śluzowej przewodu pokarmowego (11). Przyczyna IBD jest nie do końca poznana, a zaburzenie to różni się od innych przyczyn przewlekłego zapalenia jelit.

Nieswoiste zapalenie jelit jest częstym problemem występującym zarówno u kotów, jak i u psów, natomiast może być błędnie diagnozowane ze względu na objawy kliniczne towarzyszące chorobie. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe są dość powszechnym powodem odwiedzin opiekuna zwierzęcia u lekarza weterynarii, a dokładna diagnostyka laboratoryjna nie zawsze jest wykonywana przed wdrożeniem leczenia.

IBD stanowi najczęstsze rozpoznanie histopatologiczne u kotów z przewlekłymi objawami ze strony układu pokarmowego, dlatego zespół ten powinien być w takich przypadkach każdorazowo uwzględniany w diagnozie różnicowej.

Rozpoznanie stawiane jest na podstawie badań laboratoryjnych krwi, badania USG jamy brzusznej oraz badania histopatologicznego z potwierdzeniem nacieku zapalnego w ścianie jelita.

Najczęstszą postacią jest limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit, ale wyróżnia się także eozynofilowe, ziarniniakowe i ropne zapalenie jelit (6, 13, 14, 17).

Nieswoiste zapalenie jelit cechuje pozytywna reakcja na leki przeciwzapalne i immunosupresyjne.

Etiologia

Mimo że dokładna przyczyna nieswoistego zapalenia jelit (IBD) nie została do końca poznana, obecne hipotezy sugerują, że IBD u kotów, podobnie jak u ludzi i psów, obejmuje złożone interakcje między czynnikami środowiskowymi (tj. zaburzeniami równowagi mikrobiologicznej jelit, składnikami diety) a układem immunologicznym związanym z błoną śluzową układu pokarmowego u kotów dotkniętych chorobą.

Badania sugerują, że w przebiegu IBD u ...