Helicobacter spp. w żołądku – problem tylko ludzi, czy również psów i kotów?
Odkrycie w drugiej połowie XX wieku drobnoustroju Helicobacter pylori i potwierdzenie jego związku z występowaniem zmian patologicznych w żołądku i dwunastnicy było jednym z najważniejszych wydarzeń w gastroenterologii, które zmieniło podejście do etiopatogenezy chorób tych narządów. Od tego czasu nastąpił gwałtowny rozwój badań nad środowiskiem występowania, mechanizmami patogennego wpływu Helicobacter pylori na błonę śluzową żołądka i dwunastnicy u człowieka oraz metodami wykrywania jego zakażenia. Zaczęto się również interesować Helicobacter spp. występującymi u zwierząt, głównie u psów i kotów oraz świń.
Historia odkrycia Helicobacter spp. u człowieka oraz psów i kotów
Pierwszą hipotezę o możliwości wywoływania wrzodów żołądka przez bakterie wysnuli w 1875 r. G. Bottcher i M. Letulle. Jednakże z powodu nieudanych prób hodowli drobnoustrojów zaprzestali oni badań nad tym problemem. W 1881 roku Rappin po raz pierwszy opisał występowanie spiralnych bakterii w wycinkach żołądka psów. Obserwacje te zostały następnie potwierdzone w 1893 r. przez włoskiego patologa G. Bizzozero, który również wykrył tego typu drobnoustroje w żołądku psów, oraz w 1896 r. przez Salomona, który stwierdził obecność spiralnych drobnoustrojów w żołądku psów, kotów i myszy. Natomiast pierwszym badaczem, który w 1889 r. opisał spiralne bakterie w żołądku człowieka, był W. Jaworski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, który ze względu na kształt tych mikroorganizmów nazwał je Vibrio regula i zasugerował, że mogą odgrywać rolę w chorobach żołądka. Następnie Krienitz w 1906 r. stwierdził obecność spiralnych bakterii u pacjentów z rakiem żołądka. Dziesięć lat później [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
