Czy ten obrzęk jest kardiogenny? Najczęstsze kryteria i wartości zwiastujące nadchodzącą niewydolność mięśnia sercowego

Parę słów o napływie mitralnym

Napływ mitralny pozwala ocenić funkcję rozkurczową lewej komory. Wraz ze wzrostem ciśnienia w mięśniu sercowym na skutek postępującej choroby serca, a następnie niewydolności mięśnia sercowego, zmienia się stosunek fali E (prędkość szczytowa we wczesnym rozkurczu) do fali A (szczytowa prędkość skurczu przedsionków).

Czasem zgubne okazuje się rozpoznanie, która z fal jest A, która E – niezwykle przydatne okazuje się EKG towarzyszące badaniu.

Niestety ocena napływu mitralnego podobnie jak inne parametry ma swoje ograniczenia.

Nie działa w przypadku braku fali A (migotanie przedsionków). Problematyczne jest również, gdy dochodzi do fuzji fali E i fali A (częste u kotów przy wysokim HR). Jego wiarygodność można poddać również dyskusji w przypadku normalnej frakcji wyrzutowej mięśnia sercowego (natomiast w obniżonej EF sprawdza się stosunkowo dobrze). Ciężki do pomiaru w przypadku kardiomiopatii przerostowej kotów (wysokie HR, fuzja E do A, przerost koncentryczny lewej komory, mięsień brodawkowaty utrudniający odpływ lewokomorowy, często obecny SAM) (3, 4)

Parametry wykorzystywane w codziennej pracy kardiologów (najpopularniejsze), które mogą świadczyć o CHF:

• napływ mitralny (stosunek fali E do fali A) – podwyższony,
• IVRT – skrócony świadczy o silnym wzrośnie ciśnienia w mięśniu sercowym i upośledzonej relaksacji,
• u psów starszych (prawdopodobnie [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas