Choroby dróg żółciowych kotów

Kamica żółciowa

Kamienie w pęcherzyku żółciowym lub drogach żółciowych diagnozowane są rzadko, są wykrywane podczas rutynowego badania. Za najważniejsze przyczyny kamicy uważa się błędy żywieniowe, zaburzenia metaboliczne, stres oraz przebyte zapalenia układu żółciowego. Choroba często przebiega bezobjawowo, a jeżeli dołącza się zapalenie, mogą pojawić się wymioty, bolesność brzucha, gorączka i żółtaczka. Mogą występować pojedynczo, jako kilkumilimetrowe kamienie, lub w postaci drobnego osadu. Kamienie składają się z rozpuszczalnych barwników żółciowych, soli kwasów żółciowych, cholesterolu i związków mineralnych (magnezu, wapnia, fosforu, żelaza). Może dochodzić również do zagęszczania żółci, występującego najczęściej w postaci wtrętów 1-2 mm. Co ciekawe, ich obecność stwierdza się również u zwierząt zdrowych, a więc nie muszą być objawem choroby. W celu odróżnienia osadu zagęszczeń żółci od drobnych złogów należy zwrócić uwagę na niższą echogeniczność zagęszczeń żółci oraz brak stożka cienia akustycznego typowego dla kamieni. Można również powtórzyć badanie bezpośrednio po zmianie pozycji zwierzęcia, co powoduje przemieszczanie się złogów zgodnie z grawitacją i zawieszenie części zagęszczeń żółci w postaci wolno pływających wtrętów. Badanie morfologiczne krwi zazwyczaj nie wykazuje odchyleń od wartości referencyjnych, w badaniu biochemicznym stwierdza się zwiększone stężenie bilirubiny oraz wzrost aktywności enzymów wątrobowych (ASPAT, ALAT).

W celu rozpoznania wykonuje się badanie USG, w którym widoczne są kamienie, a także pogrubienie pęcherzyka żółciowego, poszerzenie światła dróg żółciowych, zmiany w miąższu wątroby. Ponadto badanie USG umożliwia pobranie materiału do badań cytologicznych, mikrobiologicznych i histopatologicznych.

Leczenie uzależnione jest od objawów choroby. W przypadku hiperlipidemii zaleca się dietę niskotłuszczową. Przy braku objawów nie podejmuje się leczenia, natomiast przy silnych objawach choroby istnieje wskazanie do za...