Białkomocz – algorytm postępowania diagnostycznego i terapeutycznego
Mechanizm działania leków z grupy antagonistów receptora angiotensyny II (Angiotensin-Receptor Blocker, ARB) jest stosunkowo mało poznany, i pomimo że stosuje się je z sukcesem w medycynie ludzkiej, to w literaturze weterynaryjnej jest niewiele danych o ich skuteczności. U psów najczęściej stosuje się losartan lub telmisartan.
Nadal trwają badania nad możliwością stosowania kombinowanej terapii ACEI i ARB w obniżeniu białkomoczu zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. Wyniki badań przeprowadzanych w medycynie człowieka sugerują, że leki te mogą mieć działanie uzupełniające, co pozwoliłoby na zmniejszenie dawki poszczególnych substancji i tym samym zmniejszenie ich działania niepożądanego.
Niestety nie przeprowadzono jeszcze takiego badania u psów, chociaż obserwacje kliniczne prowadzą do podobnych wniosków.
Spośród antagonistów receptora aldosteronowego spironolakton wydaje się mieć największe zastosowanie w weterynarii. Pomimo jego dość powszechnego użycia u zwierząt nie ma wystarczających badań oceniających przydatność w leczeniu chorób kłębuszków nerkowych. Wydaje się, że jego użycie uzasadnione jest w przypadku hyperaldosteronizmu i białkomoczu utrzymującego się pomimo leczenia ACEI i ARB (7).
W medycynie weterynaryjnej dieta w leczeniu niewydolności nerek ma znaczenie kluczowe. Z założenia odpowiednio zbilansowana dieta powinna mieć niski poziom białka, jednak białko to powinno być bardzo wysokiej jakości. Obniżone powinny być również poziomy fosforu i chlorku sodu. Ważne jest uzupełnienie diety o kwasy wielonienasycone, jednak badania dowodzą, że istotny jest współczynnik n-6 do n-3, który powinien wynosić 5:1 (8).
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
