Analiza składu kamieni moczowych metodą spektroskopową

Kamienie moczowe nie powstają na skutek pojedynczej jednostki chorobowej, a raczej w wyniku zespołu zaburzeń, które, występując wspólnie, mogą być przyczyną ich formowania. By zminimalizować ryzyko powstawania urolitów, ważne jest, oprócz regularnego badania moczu, analizy diety oraz predyspozycji osobniczych i genetycznych zwierzęcia, także poznanie składu już wytworzonych kamieni. W niniejszym artykule omówiono spektroskopowe badanie składu kamieni moczowych oraz strategie leczenia i zapobiegania nawrotom kamicy moczowej. U zwierząt do powstawania kamieni dochodzi najczęściej w pęcherzu moczowym, rzadziej w cewce moczowej, nerkach czy moczowodach (24). Z uwagi na wrażliwość tych struktur i bezpośredni kontakt cewki moczowej ze środowiskiem zewnętrznym kamica może skutkować: zastojem moczu, zaburzeniami elektrolitowymi i metabolicznymi, podrażnieniem błony śluzowej, krwiomoczem, nadkażeniami bakteryjnymi, azotemią zanerkową (w wyniku niedrożności dróg wyprowadzających mocz) i szeregiem innych, wtórnych schorzeń (8).

Budowa i skład kamieni

Makroskopowo urolity składają się ze skrystalizowanych minerałów (jednego lub więcej) oraz macierzy organicznej, zwykle występującej w niewielkiej ilości. Jak piszą Ulrich i in. (30), kamień może mieć niejednorodną budowę, ale może też składać się z wyraźnych warstw. W centralnej części kamienia znajduje się często ognisko (jądro) tworzenia, które otacza kamień, łupina i kryształy powierzchowne – są to tak zwane kamienie złożone.

W zależności od składu chemicznego wyróżnia się kamienie określane nazwą tworzącego je minerału (jeśli zawierają więcej niż 70% tego minerału, nie mają ogniska ani łupiny), a także kamienie mieszane, zbudowane z kilku minerałów, z których żaden znacząco nie dominuje nad innymi komponentami (23).

Geneza tworzenia się kamieni

Mocz jest roztworem bogatym w związki mineralne, które niekiedy krystalizują się i mogą tworzyć złogi w postaci kamieni. Predysponują do tego jego silne zagęszczenie...