Analiza dysbiozy i nie tylko − nieinwazyjna diagnostyka zaburzeń żołądkowo-jelitowych
Konsekwencje i diagnostyka dysbiozy
Dysbioza to zaburzenie równowagi między różnymi gatunkami bakterii, które może prowadzić do zmniejszenia ich różnorodności, zwiększenia liczby potencjalnie szkodliwych bakterii i zmian w funkcjonowaniu mikrobioty. Może to być wywołane przez różne czynniki, takie jak: stres, zmiany w diecie, antybiotykoterapia, infekcje lub przewlekłe choroby jelit. Jeśli obecne już są objawy kliniczne dolegliwości żołądkowo-jelitowych, dysbioza może doprowadzić do szybkiego pogorszenia się tych objawów. Analiza dysbiozy, np. za pomocą ilościowego PCR (materiał próbki: kał), może być użytecznym narzędziem diagnostycznym do oceny stopnia dysfunkcji jelit, a to umożliwia ukierunkowanie terapii.
Objawy kliniczne uzasadniające wykonanie analizy dysbiozy to między innymi:
- przewlekłe i ostre zapalenie jelit,
- wzdęcia, biegunka, zaparcia,
- zespół przerostu jelita cienkiego (SIBO), zespół jelita drażliwego,
- niestrawność, zaburzenia wchłaniania, niedobory mikroelementów,
- nietolerancje pokarmowe, alergie,
- świąd, egzema,
- utrata sierści.
Diagnostyka skupia się na pomiarze całych grup bakterii, ponieważ wzorce chorobowe i objawy kliniczne niekoniecznie mogą być przypisane do jednego szczepu lub gatunku bakterii. Badania wykazały, że niektóre bakterie i grupy bakterii u psów i kotów można wykorzystać jako bakterie markerowe dla stanu dysbiotycznego jelita. Wykrywanie bakterii markerowych metodami biologii molekularnej może [...]
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
