Zaćma u psów – przyczyny, objawy i leczenie chirurgiczne (fakoemulsyfikacja)

Diagnostyka zaćmy badanie okulistyczne i badania dodatkowe

Oftalmoskopia, USG

Oftalmoskopia, czyli badanie okulistyczne, odbywa się przy użyciu narzędzi okulistycznych, w tym lup okularowych, pozwalających na zbadanie przydatków oka i powiek, czyli zewnętrznego stanu okulistycznego, czy lampy szczelinowej (w okulistyce weterynaryjnej stosuje się lampy szczelinowe ręczne). 

Innym narzędziem pozwalającym zbadać dno oka jest oftalmoskop bezpośredni lub pośredni, wyposażony w odpowiednie soczewki, które skupiają światło na dnie oka. Badanie takie należy przeprowadzać każdorazowo, jeśli stopień rozwoju zaćmy nie upośledził widzenia na tyle, aby uniemożliwić przewodzenie światła przez soczewkę. Badanie dna oka można również przeprowadzić metodą cyfrową, przy wykorzystaniu funduskamery. 

W każdorazowym badaniu okulistycznym, jak również w przygotowaniu do operacji zaćmy, należy również przeprowadzić tonometryczne badanie ciśnienia śródgałkowego.

Metodą diagnostyczną, którą możemy wykorzystać u pacjentów z zaćmą, jest również badanie USG. Badanie powinno być wykonane wtedy, gdy soczewka jest już na tyle zmieniona, że przestała przepuszczać światło, uniemożliwiając tym samym ocenę położenia soczewki, jej krzywizny oraz tylnego odcinka i dna oka (ocenę siatkówki i ciała szklistego). 

Badanie czynności elektrofizjologicznej siatkówki – ERG

Każdorazowo powinno zostać przeprowadzone badanie neurookulistyczne, polegające na ocenie odruchów, takich jak: 

odruch źreniczny (PLR), reakcja obrony przed światłem (ang. dazzle response),reakcja obronna przed zbliżającym się przedmiotem (ang. menace response). 

W przypadkach ze stwierdzoną zaćmą dojrzałą, przy jednoczesnym braku możliwości zbadania dna oka, powinno zostać przeprowadzone badanie elektrofizjologiczne siatkówki – elektroretinografia (ERG), które pozwala na ocenę funkcjonalności fotoreceptorowej siatkówki. W przypadku zaburzeń funkcjonalności sensorycznej siatkówk...