Terapia całkowitej stenozy nosowo-gardłowej u kota – opis przypadku
Opis przypadku
Historia, wywiad i badanie kliniczne
Opisywany przypadek dotyczy kota rasy europejski krótkowłosy w wieku ok. 2 lat, wykastrowanego, o masie ok. 4,5 kg. Zwierzę zostało przyprowadzone po raz pierwszy do lekarza weterynarii z powodu objawów obstrukcji jamy nosowej i nagromadzenia wydzieliny o charakterze ropnym. Wykonywano wymazy z jamy nosowej w celu badania mikrobiologicznego z antybiogramem. Po kilku seriach antybiotykoterapii na podstawie antybiogramów zwierzę nie wykazywało poprawy. Wykluczono infekcję FIV/FeLV testem antygenowym. Wyniki badań morfologicznego i biochemicznego krwi zawierały się w zakresach norm referencyjnych. Następnie pacjenta skierowano do pracowni endoskopowej Katedry Diagnostyki Klinicznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie na badanie endoskopowe. W wywiadzie właściciele wskazywali na duszność, osłabiony apetyt i brak chęci do zabawy. Podczas badania klinicznego słyszalny był stertor (chrapliwy oddech) podczas wdechu i wydechu, zaobserwowano również oddychanie przez jamę ustną.
Badania obrazowe i interwencje terapeutyczne
Pacjenta skierowano na badanie rentgenowskie klatki piersiowej i wykluczono nieprawidłowości. Zdecydowano o wykonaniu badania tomografem komputerowym jamy nosowej i zatok przed badaniem rinoskopowym. Kota poddano 12-godzinnej głodówce i 6 godzin przed badaniem wstrzymano podaż płynów. Przed badaniem zastosowano preoksygenację w klatce tlenowej i kolejno premedykację. Zastosowano domięśniowo butorfanol w dawce 0,1 mg/kg m.c., deksmedetomidynę w dawce 0,005 mg/kg m.c. i midazolam w dawce 0,1 mg/kg m.c. Stan indukcji znieczulenia wywołano za pomocą propofolu w dawce 4 mg/kg m.c. dożylnie. Kot [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
