Technika podwójnej igły w szyciu łąkotki
Materiały i metody
Badana populacja i kryteria włączenia
Do badania włączono psy klientów (n = 8) przyjęte w Clinica M.E. Miller w Cavriago (Włochy) z rozpoznaną kulawizną kończyn tylnych, które spełniały kryteria włączenia, czyli zerwanie więzadła krzyżowego przedniego oraz uraz zewnętrznej trzeciej części łąkotki przyśrodkowej nadający się do naprawy poprzez zszycie łąkotki opisywaną techniką podwójnej igły (n = 10).
Rasy to: cane corso (n = 2), labrador (n = 1), doberman (n = 1), owczarek niemiecki krótkowłosy (n = 1), bokser (n = 1), maremmano-abruzzese (n = 1) i wielorasowiec (n = 1) w średnim wieku 5,28 lat (zakres: od 1,8 do 11,5 lat). Dwa psy w różnym czasie przeszły operacje w obydwu kończynach. Średnia waga ciała wynosiła 36 kg ± 12 kg (zakres: 24-48 kg). Do badania włączono trzy suki oraz pięć psów, sześć lewych i cztery prawe stawy kolanowe. Dokonano przedoperacyjnej oceny radiograficznej oraz klinicznej, jak również wykonano badanie krwi. W badaniu artroskopowym potwierdzono pełne zerwanie więzadła krzyżowego przedniego z nadającym się do szycia współistniejącym urazem rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej. Przyjmowano, że uraz łąkotki nadawał się do szycia, gdy znajdował się w zewnętrznej trzeciej części łąkotki (strefa czerwono-czerwona) (ryc. 1), z ilością zdrowej tkanki dostateczną dla zapewnienia odpowiedniej siły trzymania szwów.
Znieczulenie ogólne rozpoczęto dożylnym podaniem midazolamu i propofolu oraz podtrzymywano izofluranem w tlenie. Okołooperacyjne leki przeciwbólowe [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
