Polipy pochodzenia zapalnego u kotów – diagnostyka i możliwości leczenia chirurgicznego
Ekstrakcja mas polipa
Ekstrakcja polipów nie jest techniką trudną do wykonania. W przypadku ekstrakcji nosowo-gardłowej podniebienie miękkie jest odciągane rostralnie za pomocą haka. Polip jest chwytany za pomocą kleszczy Mosquito lub Gemini, a następnie jest stosowany stały ciąg/trakcja do
momentu uwolnienia/oderwania polipa. W przypadku ekstrakcji polipa w obszarze zewnętrznego przewodu słuchowego zalecana jest otoskopia w celu określenia lokalizacji polipa w przewodzie słuchowym. W wykonaniu zabiegu pomocne są kleszczyki endoskopowe ze szczękami typu „ząb szczura” lub szczęki typu „aligator”, które umieszcza się w przewodzie słuchowym, aby uchwycić polipa. Następnie do momentu uwolnienia polipa stosuje się stałą siłę pociągania/trakcji. Leki przeciwzapalne z grupy NLPZ powinny być podawane przez 2-4 dni po operacji. Antybiotyki doustne, podawane zgodnie z wynikiem antybiogramu, podaje się do miesiąca.
Ekstrakcja polipa z części nosowej gardła daje skuteczność wyleczenia od 89% do 100%. Natomiast leczenie tą techniką polipów przewodu słuchowego zewnętrznego, wywodzących się z ucha środkowego, daje jedynie 50-proc. skuteczność. Wskaźnik powodzenia ekstrakcji połączonej z osteotomią brzuszną puszki bębenkowej wynosi około 98% (9). Jednak w większości przypadków technika ta nie gwarantuje całkowitego usunięcia polipa, a jego odrost i nawroty objawów są częste. W przypadku ponownego wzrostu polipa należy rozważyć wykonanie innych technik diagnostycznych i terapeutycznych, takich jak: osteotomia dobrzuszna puszki bębenkowej, myringotomia, ekstrakcja polipa oraz ablacja przewodu słuchowego połączona z osteotomią boczną puszki bębenkowej (4).
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii