Nefrektomia u psów i kotów

Nefrektomia pozaotrzewnowa

Zabieg wykonuje się z cięcia przebiegającego równolegle do kręgosłupa, tuż poniżej wyrostków poprzecznych kręgów lędźwiowych. Nie przecina się otrzewnej ściennej, lecz odklejając ją od grzbietu i nerki, uzyskuje się dostęp do naczyń nerkowych, które należy podwiązać tak jak w poprzedniej metodzie.

Nefrektomia oszczędzająca

Zabieg nefrektomii oszczędzającej (częściowej) rzadko wykonuje się u zwierząt, jest trudniejszy technicznie i wiąże się z większym krwawieniem. Dostęp do nerki uzyskuje się podobnie jak w przypadku nefrektomii całkowitej. Naczynia nerkowe zaciska się za pomocą kleszczyków naczyniowych, następnie oddziela torebkę od części nerki, która ma zostać usunięta. Po wycięciu części miąższu miedniczkę nerkową i zachyłek zamyka się szwem pojedynczym ciągłym, wchłanialną cienką nicią. Następnie lekko zwalnia się zacisk na tętnicy, aby zlokalizować przecięte naczynia miąższu nerki i je podwiązać. Torebkę można spróbować zamknąć nad miejscem cięcia, ale nie zawsze się to udaje, zamiennie można nakryć je jelitem (częścią naprzeciw bieguna krezkowego jelita), siecią lub mięśniem poprzecznym brzucha (4, 5).

Wskazania do nefrektomii

Nefrektomię wykonuje się, gdy objęta procesem chorobowym nerka przestaje spełniać swoją fizjologiczną rolę w organizmie lub gdy stanowi zagrożenie dla stanu ogólnego pacjenta. Najczęstszymi wskazaniami do nefrektomii są jednostronnie umiejscowione kamienie nerkowe lub moczowodowe, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek oporne na leczenie farmakologiczne, ciężkie wodonercze, urazy nerek, guzy nerek, pasożyty nerek, hipoplazja nerki z ektopią moczowodu.

Wskazaniem do nefrektomii w przypadku kamicy nerkowej są powikłania pod postacią zatkania ujścia moczowodu oraz zakażenia skutkujące poważnym uszkodzeniem narządu. W przypadku dłużej utrzymującej się obstrukcji miedniczki nerkowej lub moczowodu, gromadzący się w nerce mocz doprowadza do wodonercza. Najczęściej towarzyszy temu proces zap...