Choroby dysplastyczne stawu łokciowego u psa. Etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie
Proces wzrostu kości tworzących staw łokciowy
Na końcu dalszym kości ramiennej w procesie wzrostu są obecne trzy strefy wzrostu, z ośrodkami kostnienia, tj.: w bloczku, w główce i w nadkłykciu przyśrodkowym, a ich chrząstki wzrostu kostnieją między 5. a 8. miesiącem życia.
Część bliższa kości łokciowej ma dwa ośrodki kostnienia, jeden to guz wyrostka łokciowego (zrasta się między 5. a 10. miesiącem życia) oraz ośrodek kostnienia w wyrostku łokciowym dodatkowym, proc. anconaeus, którego chrząstka wzrostu kostnieje między 3. a 5. miesiącem życia. W tym też wieku kończy się kostnienie wyrostka dziobiastego przyśrodkowego (nie ma on własnego ośrodka kostnienia), postępujące od podstawy w kierunku wierzchołka (25, 36).
W procesie wzrostu kości tworzących staw łokciowy wzrost długości kości ramiennej odbywa się głównie w kierunku bliższym, natomiast wzrost obu kości przedramienia zachodzi przede wszystkim w kierunku dalszym i jest zróżnicowany (7, 35). Kość promieniowa zwiększa swoją długość przy udziale nasady bliższej ok. 30-40%, a nasady dalszej o ok. 60-70%. W odróżnieniu od niej kość łokciowa ma tylko jedną nasadę, tj. dalszą.
W niej zachodzi zasadniczy, bo wynoszący 80-85%, proces zwiększania długości, natomiast udział guza wyrostka łokciowego, będącego odrostkiem kości łokciowej, w przyroście długości, wynosi 15-20%. Niesynchroniczny wzrost kości promieniowej i kości łokciowej może prowadzić do powstawania promieniowo-łokciowej różnicy długości i wytworzenia stopnia (uskoku) w stawie łokciowym.
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
