Choroby dysplastyczne stawu łokciowego u psa. Etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie

Uwidocznienie tych wad w badaniu radiologicznym możemy uzyskać w projekcji przyśrodkowo-bocznej przy wyprostowanym stawie łokciowym oraz w projekcji doczaszkowo-doogonowej. Jest to zazwyczaj obrazowanie wystarczające do stwierdzenia niedopasowania w stawie łokciowym, chociaż czasami przydatna może być również tomografia komputerowa (2).

Leczenie operacyjne to najczęściej wykonanie osteotomii dynamicznej bliższej kości łokciowej nad więzadłem międzykostnym przedramienia. Stosujemy tę metodę zarówno do leczenia krótszej kości łokciowej, jak i krótszej kości promieniowej umożliwiającej przemieszczenie bliższego segmentu kości łokciowej dystalnie lub proksymalnie (29) (ryc. 9, s. 67).

W niektórych przypadkach lekarz weterynarii, po stwierdzeniu dysplazji stawów łokciowych, może nie podjąć leczenia operacyjnego, wdrażając postępowanie zachowawcze. Działania takie przebiegają wielokierunkowo, podobnie jak procedury przy osteoarhritis (OA).

Powinny one obejmować m.in. elementy takie, jak:

1. kontrola masy ciała,
2. kontrola aktywności fizycznej,
3. doraźne działania przeciwbólowe (NLPZ i inne),
4. dieta rekomendowana,
5. chondroprotektory, nienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3,
6. fizjoterapia.

Dysplazja stawów łokciowych jest chorobą wyniszczającą stawy, dlatego też wczesne jej rozpoznanie i leczenie są ważne dla prognozy długoterminowej. Warto prowadzić edukację właścicieli psów, informując ich m.in. o przyczynach i następstwach tej choroby, a istotnym elementem edukacji powinna być informacja [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas