Choroby dysplastyczne stawu łokciowego u psa. Etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie
INC – inkongruencja, niedopasowanie stawu łokciowego
Inkongruencja jest terminem określającym niedopasowanie względem siebie powierzchni stawowych. Niezgodność ta może być cechą przyczyniającą się do powstawania dysplastycznych zmian patologicznych spowodowanych niefizjologicznym przeciążeniem określonych powierzchni stawu (8, 11).
Opisywane są zazwyczaj dwa rodzaje inkongruencji łokcia:
- Krótsza kość promieniowa lub łokciowa, czego przyczyną mogą być zaburzenia w obrębie płytki wzrostowej nasad kości łokciowej lub promieniowej wywołane urazem lub chorobami metabolicznymi. W niektórych przypadkach może to doprowadzać do rozwoju ciężkiej deformacji kończyny z widoczną koślawością lub szpotawością (30) (ryc. 7).
- Eliptyczny kształt wcięcia bloczkowego kości łokciowej, który powoduje wypychanie kłykcia kości ramiennej doczaszkowo i nieregularność szczeliny stawu ramienno-promieniowego oraz ramienno-łokciowego (ryc. 8).
Zjawisko to występuje częściej u berneńskiego psa pasterskiego, zwykle w wieku 4-6 miesięcy. Zmiany mogą prowadzić do ogniskowego wzrostu nacisku w obrębie stawu, prowadząc do uszkodzenia powierzchni stawowej i/lub części podchrzęstnej (30). Inkongruencja stawu łokciowego występuje często u psów chondrodysplastycznych z genetyczną predyspozycją do przedwczesnego zamykania się chrząstki wzrostowej. Zamknięcie chrząstki wzrostowej może też wystąpić po urazie mechanicznym (8).
Przy przedwczesnym zamknięciu płytki wzrostowej często jest zalecana interwencja chirurgiczna, aby odtworzyć kongruencję w stawie łokciowym. Wyrównanie w stawie łokciowym jest wskazane, aby zminimalizować potencjalne zagrożenie rozwoju OA w przyszłości (8, 32).
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
