Chirurgia płata spojówki w leczeniu chorób rogówki
Technika prostego płata
Do pokrycia zmienionego chorobowo obszaru rogówki stosuje się podobną technikę, obejmującą usunięcie nabłonka rogówki z obszaru, który ma być pokryty płatem, i podminowanie wystarczającej ilości spojówki. By utworzyć szypułę, wykonuje się cięcie równoległe względem rąbka rogówki w górnej lub dolnej spojówce gałkowej. Cięcie powinno być szersze niż średnica wrzodu. Spojówka jest oddzielana od torebki Tenona do momentu, gdy szypułka jest wystarczająco długa. Wykonując dwa prostopadłe cięcia spojówki, uwalnia się płat, który nasuwany jest na ubytek rogówki (ryc. 5a, 5b, 5c). Dalsze postępowanie jest analogiczne jak w przypadku przeszczepu z obrotem płata (2, 3, 6).
Technika przeszczepu wyspowego
Owalny płat pobrany ze spojówki powiekowej, gałkowej lub spojówki trzeciej powieki również może być wykorzystany jako materiał. Jego rozmiar musi być około 10% większy niż pokrywany przez niego wrzód rogówki. Podczas gojenia płat ten ulega znacznemu obkurczeniu. Kluczowe jest skrupulatne założenie szwów pojedynczych (w sumie ok. 15-20) lub pojedynczego szwu ciągłego. Założenie szwu ciągłego zajmuje mniej czasu, jednak jeżeli dojdzie do rozwiązania lub rozluźnienia się szwu w jednym południku, może doprowadzić do poluzowania się całego szwu. Założenie szwów pojedynczych wymaga więcej czasu, ale technicznie jest najmniej wymagającą metodą. Przeszczep wyspowy jest pozbawiony działającego sytemu naczyń, dlatego po zabiegu szybko blednie i pozostaje biały (ryc. 6 i 7). W przeciwieństwie do innych technik, nie zapewnia szybkiego unaczynienia ubytku rogówki, co ma znaczenie w leczeniu wrzodów zakażonych (2, 6, [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
