Biologia molekularna w diagnostyce weterynaryjnej

Wykrywanie czynników zakaźnych – PCR

Materiałem do badań PCR na wykrycie obecności m.in.: wirusów, bakterii, pierwotniaków, piroplazm w zależności od szukanego czynnika mogą być: krew pobrana na EDTA, suchy wymaz (bez podłoża transportowego) z właściwej danemu czynnikowi lokalizacji, tkanki, wydaliny i wydzieliny oraz wektory czynników zakaźnych (kleszcz). Od niedawna możliwe jest również diagnozowanie dermatofitoz poprzez badanie PCR, co znacznie skraca czas oczekiwania na wyniki w porównaniu z klasyczną hodowlą mykologiczną. Wybór materiału do badania PCR w tym przypadku zależy w znacznej mierze od rodzaju patogenu, który chcemy wykryć (tab. 1).

Tab. 1. Rodzaj materiału do badania PCR w zależności od patogenu

Warto pamiętać, że metoda ta pozwala na wykrycie kilku czynników jednocześnie, o ile wywołują one zmiany chorobowe w obrębie danego narządu czy układu. Dlatego też wprowadzone są specjalne profile, które umożliwiają taką pełną diagnostykę.

Oznaczenie płci u ptaków

Materiałem do badania w tym przypadku jest:

krew pobrana na EDTA (1-3 krople), należy zwrócić uwagę na dobre wymieszanie krwi z antykoagulantem, skrzep lub hemoliza ograniczają przydatność próbki do badania (2);krew pobrana na bibułkę (bibułki dostępne są w laboratorium), należy zwrócić uwagę, aby średnica kropli miała ok. 5 mm; przed zapakowaniem bibułki należy ją całkowicie wysuszyć; przy pobieraniu krwi na bibułkę powinno się unikać dotykania palcami miejsca nanoszenia krwi na kartce bibuły filtracyjnej, aby uniknąć niebezpieczeństwa kontaminacji;pióra (2-3), ważne jest, aby były to pióra świeżo wyrwane (miejsce nie ma znaczenia), pióro powinno się znajdować w fazie wzrostu i koniecznie musi zawierać krew lub miazgę; pióra, które same wypadły, nie nadają się do badania (2).

Piśmiennictwo

Charon K.M, Świtoński M.: Genetyka zwierząt. PWN, Warszawa 2006.Müller E.: Pobieranie materiału do badań genetycznych. „Weterynaria w Praktyce”, 5/2006.

lek. w...