Biegunka poodsadzeniowa spowodowana enterotoksyczną E. coli (ETEC)

Etiologia

Patogenne szczepy E. coli to Gram-ujemne, urzęsione bakterie posiadające szereg czynników zjadliwości (wirulencji), takich jak: fimbrie, enterotoksyny, endotoksyny oraz otoczki. Fimbrie to białkowe wypustki na powierzchniach bakterii, które umożliwiają im przyleganie do specyficznych receptorów na powierzchni enterocytów błony śluzowej jelita cienkiego (kolonizację). Szczepy wywołujące biegunkę poodsadzeniową zazwyczaj posiadają adhezyny fimbrialne albo F4 (zwaną wcześniej K88), albo F18, które można zidentyfikować na podstawie różnych wariantów antygenowych. Fimbrie F4 mogą występować jako: F4ab, F4ac i F4ad, ale jak dotychczas najczęściej występuje wariant F4ac (Fairbrother i wsp., 2012). W przypadku F18 opisano 2 warianty antygenowe, a mianowicie F18ab i F18ac. Ogólnie przyjmuje się, że biegunka poodsadzeniowa jest wywoływana przez wariant F18ac, podczas gdy wariant F18ab jest raczej wiązany z chorobą obrzękową, chociaż istnieją wyjątki (Rippinger i wsp., 1995).

Epidemiologia

Dane dotyczące częstości występowania szczepów ETEC F4-dodatnich oraz F18-dodatnich są generalnie niezbyt liczne i zazwyczaj nie różnicują one biegunki poodsadzeniowej oraz biegunki obserwowanej przed odsadzeniem lub nie różnicują pomiędzy przypadkami biegunki poodsadzeniowej i choroby obrzękowej. Przykładowe dane dotyczące częstości występowania wariantów F4-dodatnich ETEC w przypadkach biegunki poodsadzeniowej są przedstawione w tab. 1.

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas