Białkomocz – algorytm postępowania diagnostycznego i terapeutycznego
Użycie standardowego paska diagnostycznego w przesiewowym badaniu moczu pozwala na wykrycie obecności białka w moczu, jeżeli jego stężenie jest wyższe niż 0,3 g/l.
To tanie i w pełni dostępne badanie opiera się na ocenie zmiany koloru i nasilenia wybarwienia pod wpływem reakcji wiązania grup aminowych z barwnym wskaźnikiem. Testy paskowe wykazują większą czułość w stosunku do albumin niż do innych białek (albuminy mają więcej grup aminowych).
Na fałszywie dodatnie wyniki mają wpływ:
- pH moczu (zasadowy odczyn moczu obniża swoistość badania),
- zbyt późne odczytanie wyniku lub
- obecność osadu aktywnego.
Fałszywie ujemny wynik można otrzymać w przypadku moczu bardzo rozcieńczonego lub w przypadku obecności białek Bence’a-Jonesa. Obecność białek o niskiej masie cząsteczkowej, głównie globulin i białka Bence’a-Jonesa, można wykazać przy użyciu metody turbidimetrycznej z wykorzystaniem kwasu sulfosalicylowego.
Jest to metoda bardzo subiektywna, jednak fałszywie ujemne wyniki odnotowuje się rzadziej niż w metodzie paskowej (mogą być wynikiem obecności w moczu radiologicznych środków kontrastowych, penicylin, cefalosporyn, tymoli lub innych substancji chemicznych) (2, 3).
Każdy otrzymany wynik wskazujący na białkomocz należy interpretować, uwzględniając ciężar właściwy i jakość osadu moczu.
W moczu o wysokim ciężarze właściwym, hiperstenurycznym, białkomocz oznaczony na poziomie ± i + nie musi oznaczać patologicznego [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
