Wrażliwość psa na bodźce dźwiękowe

Pies lękliwy i jego reakcje

Jeżeli mamy do czynienia z psem, u którego występuje lęk przed burzą, powinien on zostać przygotowany na specyfikę nocy sylwestrowej, podczas której może doznać zachowań towarzyszących burzy – i na odwrót oczywiście.

Ważna jest przede wszystkim reakcja opiekuna. W niektórych trudnych przypadkach zalecana jest farmakoterapia – tylko i wyłącznie pod kontrolą lekarza weterynarii. Pamiętajmy, że działania farmakologiczne bez pracy behawioralnej nad danym zachowaniem nie przyniosą efektów. Należy bowiem wyeliminować podłoże zachowania. W takim przypadku – odczulić psa na wrażliwy dźwięk. Im później rozpoczniemy pracę behawioralną, tym bardziej zaawansowany i – co za tym idzie – uogólniony będzie lęk psa. W związku z powyższym dotarcie do podłoża zachowania będzie bardzo trudne. I widząc np., jak pies atakuje człowieka, który stoi na przystanku obok swojej walizki podróżnej, nie przyjdzie nam do głowy, że pies został źle uwarunkowany na walizkę i jej odgłos. Po takiej obserwacji nietrudno błędnie zdiagnozować psa jako agresywnego w stosunku do ludzi.

Inny przykład: człowiek zgłasza problem, że pies nie wychodzi od miesiąca z domu. Niezależnie od pory dnia. Przy tym jest apatyczny i wypróżnia się w domu. W takich przypadkach ustalenie podłoża zachowania wymaga szczegółowego wywiadu, obserwacji, ale, co ważne, badań ogólnego stanu zdrowia psa. Nie można sugerować się porą letnią i łączyć jej z okresem burz z brakiem wychodzenia psa z domu. Znaczenie ma wiek psa – obciążenia genetyczne, przebyte choroby, czy pies nie uległ w ostatnim czasie wypadkowi, kontuzji itd.

Autor pisze o tym, ponieważ kwestie obserwacji behawioralnej należy traktować bardzo szeroko, a nie tylko w perspektywie najbliższego otoczenia i informacji od opiekuna.

Jak zabezpieczyć zwierzę przed uwrażliwieniem na bodźce dźwiękowe

W jaki sposób behawiorysta lub technik powinien postępować z pacjentem i co zalecić właścicielowi:

• Prawidłowo socjalizować pod okiem doświadczonego tresera psów.
• Nie „łączyć” (w domu, hotelu, szpitalu, w klinice, na urlopie) psa lękowego z psem nieprzejawiającym reakcji lekowej na dany bodziec – dźwiękowy w szczególności (dorosły pies lękowy i neutralny szczeniak).
• Nie przenosić swoich lęków ani ludzkich odczuć na psa.
• Zapobiegać. Nie narażać bez potrzeby pupila na ekstremalne bodźce dźwiękowe.
• Podczas newralgicznych dźwięków mogących powodować reakcje lękowe u psów zachować spokój i opanowanie, powodując wrażenie niezauważania tegoż bodźca. Jednocześnie dbać o bezpieczeństwo psa i np. nie wypuszczać smyczy z dłoni, podczas gdy pies szarpie się (w reakcji na bodziec), ale wraz z nim odsunąć się spokojnie od dźwięku.
• W przypadku negatywnego doświadczenia z bodźcem dźwiękowym niezwłocznie zgłosić się do behawiorysty.