Łysienie u kotów – przyczyna psychogenna czy nie?

Pomoce diagnostyczne

Obok kompleksowego badania dermatologicznego w diagnozowaniu łysienia pomóc może również dokładna analiza samopoczucia psychicznego i zachowania kota.

Za istotne wartości orientacyjne w badaniu uchodzą:

• anamneza,
• badanie kliniczne,
• typ rozmieszczenia zmian,
• trichogram,
• zeskrobiny ze skóry i cytologia, badanie mikologiczne,
• biopsja,
• dieta eliminacyjna przez 8-12 tygodni,
• terapia przeciw pchłom o zwiększonej częstotliwości, co 1-2 tygodnie (również gdy nie stwierdzono pcheł czy pchlich odchodów),
• glikokortykoidy, opcja diagnostyczna wymieniona w celu wykluczenia swędzenia.

Wszelkie dodatnie zmiany, jak: pierwotne wykwity skórne, istnienie oznak zapalenia czy komórki odpornościowe w biopsji oraz poprawa pod wpływem terapii przeciw pasożytom, diety czy zastosowania glikokortykoidów, uwiarygodniają przyczyny organiczne. Pewne (dodatkowe) psychiczne aspekty nie są do końca wykluczone.

Ta kompletna diagnostyka dermatologiczna jest kosztowna, a utrzymanie diety eliminacyjnej u kotów jest trudne lub niemożliwe, zwłaszcza jeśli kot ma dostęp do wolnego wybiegu.

Dlatego uzupełniająco do diagnostyki dermatologicznej przy różnicowaniu swędzenia i przyczyn psychicznych może pomóc bardziej szczegółowa analiza zachowania.

[...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas