Fobie dźwiękowe u psów – rozpowszechnienie, zapobieganie, etiologia i możliwości terapeutyczne. Cz. I

W normalnych okolicznościach reagowanie na pojawiającą się w otoczeniu nowość lub głośny dźwięk ma u psów funkcję adaptacyjną. Hałas może zapowiadać coś niebezpiecznego dla zwierzęcia. Fizjologiczne zmiany, które towarzyszą reakcji strachu, umożliwiają osobnikowi natychmiastowe działanie w odpowiedzi na zagrożenie. Są więc potencjalnie korzystne dla przetrwania jednostki. Jeśli zwierzę odniesie sukces i uniknie zagrożenia (np. uciekając lub chowając się), pobudzenie i stan emocjonalny powracają do punktu wyjściowego i organizm osiąga równowagę.
Jednak w niektórych sytuacjach reakcja emocjonalna zwierzęcia może stać się ekstremalnie silna i pojawiać się nawet pod wpływem niskiego poziomu bodźca. Ten typ odpowiedzi „wszystko albo nic” jest nazywany fobią (1).
Fobia jest definiowana jako utrzymująca się, nadmierna i nieadaptacyjna odpowiedź lękowa na określone bodźce i sytuacje. W fobii wysoki poziom pobudzenia i niepokoju towarzyszy zwierzęciu na co dzień, zaś pod wpływem bodźca prezentuje ono bardzo intensywną reakcję emocjonalną i doświadcza dramatycznego wzrostu pobudzenia. Następstwem tego jest przedłużający się powrót do stanu wyjściowego, który może zająć godzinę lub nawet dłużej. W niektórych przypadkach zwierzęta pozostają nerwowe przez cały dzień po wydarzeniu.
Zdolność szybkiego powrotu do równowagi wzmacnia osobniczą pewność siebie w zdolności poradzenia sobie [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii