Badanie ultrasonograficzne tętnic nerkowych u psów z chorobą zwyrodnieniową zastawki mitralnej

Inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE-I, ang. angiotensin converting enzyme inhibitor)

W dotychczas wykonanych badaniach analizowano wpływ benazeprilu. Powodował on spadek objętości krążącej krwi i ciśnienia krwi (poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych). ACE-I zmniejszają stężenie aldosteronu w surowicy na początku choroby zwyrodnieniowej zastawki mitralnej, jednak z czasem poziom aldosteronu może ponownie wzrastać (tzw. zjawisko „ucieczki aldosteronowej”).

Spironolacton

Jest bardzo słabym lekiem moczopędnym, o wyraźnym działaniu blokującym receptory dla aldosteronu. Jest stosowany jako lek uzupełniający schemat leczenia niewydolności serca, ponieważ uniemożliwia narastanie stężenia aldosteronu („ucieczkę aldosteronową”) i nadmierną utratę potasu z moczem. Ponadto stwierdzono, że ACE-I poprawia i /lub opóźnia przebudowę i zwłóknienia mięśnia sercowego, a także poprawia czynność nerek (1, 13).

Torasemid

Torasemid jest stosowany zamiennie (rzadziej łącznie) z furosemidem. Umożliwia zwiększoną diurezę i natężone wydalanie elektrolitów przy niezmienionym współczynniku przesączania kłębuszkowego (14). Badania przeprowadzone na psach z chorobą zwyrodnieniową zastawki mitralnej (w stadium Cc wg klasyfikacji ACVIM) pokazują, że u psów przyjmujących torasemid występują mniejsze wahania wartości RI niż u psów przyjmujących furosemid. Prawdopodobnie jest to związane z mniejszym wpływem torasemidu na stężenie elektrolitów i ciśnienie krwi (2).

Podsumowanie

Górna wartość referencyjna wskaźnika oporu nerkowego (RI) u psów leczonych i będących w stabilnej fazie niewydolnością serca na tle zwyrodnienia zastawki mitralnej wynosi < 0,8. Podwyższenie wartości RI powyżej wartości referencyjnych może wskazywać na wczesne subkliniczne uszkodzenie nerek i pojawia się wcześniej niż wzrost stężenia kreatyniny w surowicy krwi.