Badanie ultrasonograficzne jelita grubego

Jelito grube – budowa anatomiczna u psa i kota

Jelito grube łączy się z jelitem biodrowym po stronie prawej śródbrzusza. W tym miejscu, przyśrodkowo, dobrzusznie i nieco doogonowo do prawej nerki znajduje się ujście biodrowo-okrężnicze, w postaci przejścia w jelito o większym przekroju światła (ryc. 1A, B, s. 64). Odcinek ten jest szczególnie łatwy do zaobserwowania w badaniu ultrasonograficznym u kotów (1, 8). U psów widoczność tej okolicy jest utrudniona przez bezpośrednie, nieco dystalne do ujścia biodrowo-okrężniczego sąsiedztwo jelita ślepego, które zazwyczaj wypełnione jest dużą ilością gazu (9, 11). U kotów jelito ślepe jest słabo wyodrębnione i stanowi krótki, niesegmentowany, bez wyraźnie zaznaczonego ujścia uchyłek, który rzadko zawiera gaz (taymnesan).

Od jelita ślepego w kierunku doczaszkowym jamy brzusznej przebiega okrężnica wstępująca, która przyśrodkowo sąsiaduje z dwunastnicą zstępującą oraz pozostałymi pętlami jelita cienkiego, a także prawym płatem trzustki i prawą nerką. Okrężnica wstępująca ma stałe położenie w porównaniu z okrężnicą zstępującą, gdyż powiązana jest z krezką dwunastnicy. Wzdłuż krzywizny większej żołądka przechodzi w okrężnicę poprzeczną, a następnie po stronie lewej jamy brzusznej – w okrężnicę zstępującą. Niekiedy ta ostatnia może być położona nieco na prawo od linii białej. Związane jest to zazwyczaj z nadmiernym wypełnieniem pęcherza moczowego, oraz z tym, że ta część jelita nie jest związana z krezką i w związku z tym ma bardziej „luźne” ułożenie. Przyjmuje się, że jeśli nie są widoczne zmiany guzowate wpływające na ułożenie okrężnicy zstępującej, to jej prawostronny przebieg może być zmianą osobniczą.

Okrężnica zstępująca sąsiaduje z lewą nerką i śledzioną oraz – jak całe jelito grube – z jelitem cienkim. W jamie miednicznej przechodzi w odbytnicę kończącą się kanałem odbytu.

Prawidłowy obraz ultrasonograficzny

W badaniu ultrasonograficznym dostępne do badania powinno być całe jelito grube, za wyjątkiem...