Badanie rezonansem magnetycznym niskopolowym stawów łokciowych u psa
Dyskusja
Obrazowanie rezonansem magnetycznym jest doskonałą, wysoce czułą i nieinwazyjną metodą diagnostyczną, pozwalającą na ocenę tkanek miękkich, powierzchni stawowych oraz jamy stawowej (1, 5, 9). Pierwsze dokładne doniesienie o badaniu zdrowych stawów łokciowych zostało opublikowane przez Baeumlina i jej współpracowników w 2010 roku (2). W powyższym doniesieniu autorzy opisali dokładne parametry, płaszczyzny, grubość skrawków w badaniu zdrowych stawów łokciowych u psa w rezonansie magnetycznym niskopolowym.
Bardzo ważną zaletą obrazowania rezonansem magnetycznym jest możliwość wielopłaszczyznowego badania stawu, bez konieczności manipulowania pacjentem. Pacjent raz wypozycjonowany na początku badania pozostaje nieruchomy do końca badania (ryc. 3). Nieprawidłowe wypozycjonowanie pacjenta skutkuje otrzymaniem niediagnostycznych obrazów. Autorzy zgadzają się z Reichem i Snapsem (8), że stosunkowo niewielka średnica stawu łokciowego wymaga użycia kulistych cewek odbiorczych o jak najmniejszych średnicach. W tym przypadku została użyta cewa odbiorcza DPA Coil do badania stopy/kostki u ludzi. Użycie takiej cewki pozwala na zmniejszenie sygnału szumu oraz na zwiększenie rozdzielczości otrzymanych obrazów.
W doświadczeniu grubość badanego odcinka wynosiła 3 mm, a odstępy pomiędzy badanymi odcinkami wynosiły 0 mm. Reichle i Snaps (8) uważają, że obniżenie grubości skrawka poniżej 2 mm w sekwencjach Spin Echo T1 i Spin Echo T2 skutkuje pogorszeniem odbieranego sygnału z takiego wycinka. Ustawienie odstępów między skrawkami 0 mm natomiast pomaga uniknąć pominięcia zmian chorobowych stawu. Kompletne badanie stawów łokciowych u psa powinno zawierać sekwencje w strzałkowej, grzbietowej i poprzecznej projekcjach (8).
W toku badań przeprowadzonych przez...
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
