Badanie cytologiczne szpiku u psów i kotów w praktyce weterynaryjnej. Co widać pod mikroskopem?

Kiedy nie ma wskazań do badania szpiku?

Dla lekarza weterynarii istotne są nie tylko wskazania do biopsji szpiku, ale też informacja, kiedy badanie szpiku jest niepotrzebne. Wskazań do badania szpiku nie ma przy niedokrwistości immunohemolitycznej, przy typowej reakcji zapalnej, przy białaczkach rozpoznanych w badaniu krwi obwodowej (ryc. 4), a także w przypadkach erytrocytozy względnej towarzyszącej m.in.: skurczowi śledziony, hipowolemii, chorobom serca, niedotlenieniu czy występującej fizjologicznie u niektórych ras psów (np. greyhoundy).

Technika biopsji aspiracyjnej szpiku

Miejsce wkłucia

Wybór miejsca wkłucia zależy od: gatunku, wielkości, wieku i kondycji pacjenta, a także preferencji lekarza wykonującego biopsję. Szpik można pobierać z nasady bliższej kości ramiennej, grzebienia kości biodrowej, nasady bliższej kości udowej lub z żebra.

Przygotowanie pacjenta

Możliwe jest pobieranie szpiku u świadomego, nie znieczulonego pacjenta, jednak ze względu na bolesność w momencie aspiracji zaleca się wcześniejszą premedykację oraz znieczulenie miejscowe. Znieczulenie ogólne w większości przypadków nie jest potrzebne. Biopsję można wykonać w trakcie zabiegu chirurgicznego. Miejsce wkłucia należy przygotować jak do małego zabiegu – wystrzyc miejsce wkłucia, umyć, zdezynfekować, obłożyć serwetą.

U pacjenta świadomego lub spremedykowanego należy znieczulić miejscowo skórę, podskórze i okostną. Skórę naciąć skalpelem. Wprowadzić igłę z mandrynem do jamy kości, usunąć mandryn, zaaspirować strzykawką 5 lub 10 ml niewielką [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas