Badania echokardiograficzne u kawii domowej w diagnostyce kardiomiopatii rozstrzeniowej
Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM, ang. Dilated Cardiomyopathy) jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób serca u świnek morskich. Dotyczy ona bezpośrednio mięśnia sercowego. Jej etiologia nie jest do końca znana. Występuje między innymi u psów czy ludzi.
Kardimiopatia jest to choroba różnego tła prowadząca do nieprawidłowego działania serca, charakteryzująca się kardiomegalią, czyli powiększeniem jego jam oraz spadkiem jego kurczliwości. Kardiomiopatie zostały podzielone na różne rodzaje przez takie organizacje jak WHO (World Health Organization) czy AHA (American Heart Association).
W kardiomiopatii rozstrzeniowej najważniejszą rolę odgrywa kurczliwość mięśnia sercowego. Kurczliwość serca jest to naturalna zdolność samego mięśnia sercowego do kurczenia się. Jest to suma zmiennych, które określają wewnętrzną zdolność mięśnia do rozciągania się. Kurczliwość jest to wartość, z jaką miocardium kurczy się od końca rozkurczu (wartość końcoworozkurczowa LVDd) do końca skurczu (wartość końcowoskurczowa LVDs), i określa obciążenie wstępne i następcze. W kardiomiopatii rozstrzeniowej obniżenie kurczliwości doprowadza do niewydolności mięśnia sercowego (1). W przypadku zwierząt do obniżenia kurczliwości dochodzi z przyczyn pierwotnych i wtórnych. Obniżenie kurczliwości można nazwać kardiomiopatią pierwotną, jeśli nie stwierdzimy obecności wad wrodzonych przeciekowych lub zmian dotyczących zastawki mitralnej. Należy wziąć pod uwagę przyczyny wtórne, dlatego niejednokrotnie diagnozę DCM stawiamy na drodze eliminacji.
W diagnostyce kardiomiopatii u psów wykorzystuje się opracowany przez ESVC (European Society of Veterinary Cardiology) program składający się z dużych i małych kryteriów (tab. 1). Przydzielane punkty potwierdzają DCM. Okazuje się, że można go wykorzystać także w [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii