Atopowe zapalenie skóry - może już czas zrewidować nasze informacje i plan postępowania? - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Atopowe zapalenie skóry – może już czas zrewidować nasze informacje i plan postępowania?

Leczenie reaktywne i proaktywne atopowego zapalenia skóry u psów

Leczenie atopowego zapalenia skóry jest wieloaspektowe. Pierwsza faza leczenia pacjenta z aktywnymi objawami klinicznymi – tak zwana „terapia reaktywna”, ma na celu wywołanie jak najszybszej remisji objawów lub innymi słowami „kontrolę choroby”. Natomiast „terapia proaktywna” jest ważnym filarem drugiej fazy leczenia, która ma zapobiegać zaostrzeniom choroby to jest „utrzymać kontrolę nad chorobą”.

Faza 1 – „Terapia reaktywna”

Polega na leczeniu psa z istniejącymi ostrymi i/lub przewlekłymi zmianami skórnymi i świądem w celu wywołania jak najszybszej remisji klinicznej. Podczas tej fazy objawy kliniczne są często wywołane przez obecny w środowisku alergen i występuje silne alergiczne zapalenie skóry. U takich pacjentów największą korzyść będą dawały szybko działające leki o szerokim spektrum działania. Z właśnie z tego powodu najczęściej lekiem pierwszego wyboru jest glikokortykosteryd. Na samym początku leczenia, w przypadku silnych objawów, bardziej logiczne jest stosowanie doustnego, krótko działającego glikokortykoidu niż leku miejscowego. W wielu badaniach wykazano, że normalnie wyglądająca skóra psa z atopowym zapaleniem skóry badaniu mikroskopowym wykazuje cechy zapalenia. Brak widocznych zmian na skórze nie skłoniłoby lekarza i właściciela do leczenia miejscowego tych obszarów (7, 10).

Jednak glikokortykosteroidy o działaniu miejscowym – aceponian hydrokortyzonu są bardzo dobrym uzupełnieniem leków o działaniu ogólnoustrojowym. Stosuje się je w przypadku leczenia silnych zlokalizowanych zmian skórnych oraz zmian przewlekłych w postaci liszajowacenia.

Po ustąpieniu stanu zapalnego, gdy rumień i świąd są niewielkie lub umiarkowane i aby uniknąć przedłużonego stosowania glikokortykoidów zaleca się ich zastąpienie inhibitorami JAK. Dodatkową zaletą takiego przejścia z glikortykoidu na oklacytynib jest zapobieganie nawrotom świądu, który występuje po zmniejszeniu dawki oklac...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy