Aspekty prawne transportu i przemieszczania zwierząt domowych

Mikroczipy

W przypadku przewozu psów, kotów i fretek podstawowym wymogiem stawianym przez rozporządzenie 576/2013 jest obowiązek identyfikacji zwierzęcia. Dokonuje się tego poprzez podskórne wszczepienie transpondera – mikroczipu, czyli bezpiecznego dla zwierzęcia, pasywnego urządzenia identyfikującego, wykorzystującego określoną częstotliwość radiową, który jest zarejestrowany na konkretną osobę – posiadacza, opiekuna zwierzęcia. Mikroczip musi być urządzeniem zgodnym z normą ISO 11784 i wykorzystywać technologię HDX lub FDX-B, a także dawać możliwość odczytu przez czytnik zgodny z normą ISO 11785. Starszą metodą identyfikacji zwierzęcia, wypartą przez wyżej wymienione mikroczipy, akceptowalną do 3 lipca 2011 r., były tatuaże. Istotne jest natomiast, że zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej, zwierzęta posiadające czytelny tatuaż wykonany przez 3 lipca 2011 r. mogą w dalszym ciągu być przemieszczane, gdy osoba podróżująca ze zwierzęciem posiada przy sobie dowód potwierdzający oznakowanie tatuażem przed dniem 3 lipca 2011 r. (9).

Szczepienia

Kolejną istotną kwestią w przypadku transportu zwierząt poza granice państwa jest konieczność szczepienia przeciwko wściekliźnie. Należy pamiętać, że zgodnie z Decyzją Komisji UE nr 2005/91/WE z dnia 2 lutego 2005 r. Ustanawiającą okres, po którym szczepienie przeciwko wściekliźnie uważa się za ważne, Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 31/61, szczepienie uzyskuje ważność po upływie 21 dni od daty jego dokonania, jeśli jest to pierwsze szczepienie u zwierzęcia powyżej trzeciego miesiąca życia (6). W przypadku kolejnych szczepień uzyskuje ono ważność w dniu podania tzw. „dawki przypominającej”. Data szczepienia zwierzęcia przeciwko wściekliźnie nie może być wcześniejsza niż data podskórnego wprowadzenia czipu. Wyjątkiem są państwa...