Artefakty w bezpośredniej radiografii cyfrowej - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Artefakty w bezpośredniej radiografii cyfrowej

Artefakty powszechne w różnych systemach radiografii

Na czytelność zdjęcia i pojawienie się artefaktów w cyfrowym obrazowaniu ma wpływ wiele czynników. Jak się okazuje, te same problemy mogą być źródłem artefaktów zarówno w obrazowaniu konwencjonalnym wykorzystującym błony RTG, jak i w rentgenodiagnostyce cyfrowej. Należy tutaj wymienić m.in. czynniki związane z jakością pierwotnej wiązki promieniowania czy też z właściwościami optyki rentgenowskiej (2, 6, 9). W związku z tym należy pamiętać o idealnym wyśrodkowaniu kratki i panelu detektora względem promienia centralnego wiązki promieni X. Nieprawidłowe usytuowanie poszczególnych elementów powoduje odcięcie wiązki, w efekcie niedostateczne i nierównomierne naświetlenie radiogramu (ryc. 1). Źródłem kolejnych artefaktów, podobnie jak w przypadku radiografii tradycyjnej, mogą być zabrudzenia na sierści pacjenta (błoto, żel, płyny dezynfekcyjne zawierające jod), czy też elementy metalowe szelek i obroży (ryc. 2) (2).

Ryc. 1. Niedostateczne i nierównomierne naświetlenie radiogramu powstałe w wyniku niewyśrodkowania wózka z kratką i panelem detektora względem promienia centralnego; ryc. archiwum autorów

Ryc. 2a. Artefakty pochodzące od zabrudzenia powłok badanego pacjenta żelem; ryc. archiwum autorów

Ryc. 2b. Artefakty pochodzące od zabrudzenia powłok badanego pacjenta płynem dezynfekcyjnym zawierającym jod; ryc. archiwum autorów

Ponadto nie [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy