Alternatywne leczenie zespołu uciskowego kanału lędźwiowo-krzyżowego – zespołu cauda equina – z zastosowaniem procedury Arthrex ABPS IRAP II
Opis przypadku
Pies czarny terier rosyjski, samiec, w wieku czterech lat trafił do kliniki z powodu bardzo silnej dysfunkcji motorycznej kończyn miednicznych. Badanie radiologiczne wykazało zaawansowaną dysplazję stawów biodrowych z bardzo mocno wyrażonymi zmianami wytwórczymi. Zadecydowano o wdrożeniu postępowania zachowawczego z zastosowaniem interwencyjnego leczenia przeciwzapalnego z zastosowaniem firokoksybu (previcox) oraz przeprowadzeniu terapii IRAP. Wykonano trzy iniekcje dostawowe w odstępie tygodniowym z zastosowaniem preparatu autologicznego. Radiogramy (ryc. 6) przedstawiają stan z 25 maja 2015 r., kiedy pacjent został zakwalifikowany do terapii, oraz zdjęcie porównawcze z maja 2017 r. (ryc. 7). Pacjent po dwóch latach wykazywał zdecydowanie większą sprawność motoryczną niż sprzed rozpoczęcia terapii. Porównawczy obraz radiologiczny z widoczną regresją zmian wytwórczych wskazuje na zasadność zastosowania terapii w przebiegu przewlekłych proliferatywnych procesów zapalnych.
Procedurę IRAP II postanowiliśmy zastosować w terapii zapalenia ogona końskiego poprzez wykonanie iniekcji nadoponowych. Zdeponowanie preparatu do przestrzeni epiduralnej powinno umożliwić dotarcie leku do miejsca ucisku korzeni nerwów poprzez ciągłość pochewki opony twardej otaczającej każdy korzeń. Metoda ta powinna umożliwić lepszy dostęp terapeutyku do miejsc zapalnych niż wcześniejsze zabiegi z ostrzykiwaniem miejsc predylekcyjnych.
Ze względu na wysoki koszt terapii zadecydowano o weryfikacji pacjentów poprzez zastosowanie iniekcji nadoponowej z użyciem octanu metyloprednizolonu (Depo-Medrone) w ilości od 0,5 ml do 0,9 ml – w zależności od wielkości pacjenta. Założenie zakładało próbę uzyskania podobnego efektu, jak po iniekcji z silnie działającego leku przeciwzapalnego sterydowego podanego dokładnie w miejsce objęte stanem zapalnym. Brak efektu terapeutycznego po podaniu sterydu eliminował pacjenta z zastosowania procedury ABPS, a właściciel był informowany o konieczności zastosowania procedury chirurgicznej w celu uzyskania poprawy.
Z wywiadu z właścicielem wynika, że pies ma trudności ze wstawaniem, dochodzi do zalegania, nietrzymania moczu, kropelkowania, wcześniej [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
