Otyłość psów – cz. 1. Przyczyny otyłości i metody oceny kondycji psów
Masa ciała
Najprostszą metodą badania kontrolowania zmian w masie ciała zwierzęcia, wykorzystywaną w momencie zakończenia okresu wzrostu, jest ważenie. Dla większości psów okres wzrostu trwa około 12 miesięcy. Wyjątek stanowią psy ras dużych i olbrzymich, u których czas ten może wydłużyć się nawet do 18-24 miesięcy. Należy jednak pamiętać, że masa ciała w dniu zakończenia przez psa okresu wzrostu nie może być automatycznie uznana za optymalną. Dotyczy to przede wszystkim tych zwierząt, u których w okresie wzrostu stwierdzono niedożywienie lub nadmierne przekarmienie (42). Dodatkowo masa ciała jest wskaźnikiem, który bardzo często jest używany w połączeniu ze skalą BCS. Zestawienie ze sobą tych dwóch metod służących do oceny składu ciała pozwala na uzyskanie dokładniejszych danych odnośnie kondycji badanego zwierzęcia. U psa z prawidłową kondycją dobowe wahania masy ciała są nieznaczne (13).
Określanie masy ciała jest łatwiejsze do zastosowania w przypadku psów rasowych, gdyż dla większości wyznaczono optymalną masę ciała (tab. 3). Natomiast wykorzystanie jej do oceny kondycji mieszańców może okazać się problematyczne (10). Ponadto należy pamiętać, że kilogram tłuszczowej masy ciała ma znacznie większą objętość aniżeli masa mięśniowa. Dodatkowo u zwierząt otyłych może dochodzić do utraty masy mięśniowej, kosztem nadmiernego odłożenia masy tłuszczowej.
Tab. 3. Optymalna masa ciała (kg) wybranych ras psów (42)
USG
Metodą wykorzystywaną do pomiaru grubości podskórnej tkanki tłuszczowej jest ultrasonografia (USG), którą początkowo stosowano w hodowli zwierząt gospodarskich. U wspomnianych zwierząt USG służyło do oszacowania grubości słoniny, a więc do pomiaru podskórnej tkanki tłuszczowej. Ponadto opisywana metoda znalazła również zastosowanie jako diagnostyczne narzędzie w leczeniu małych zwierząt. USG u psów i kotów jest wykorzystywane do określania zawartości tkanki tłuszczowej. Metoda ta była testowana na psach rasy beagle (42). W oparciu o uzysk...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Piśmiennictwo Rozporządzenie (WE) 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 sierpnia 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (Dz.U.UE. L 268 z 18.10.2003). Goldstein F.W., Kitzis M.D., Acar J.F.: N,N-dimethyloglycyl-aminoderivative of minocycline and 6-demethyl-6-desoxytetracycline, two New glycylcyclines, highly effective against tetracycline-resistans grampositive cocci. „Antimicrob. Agents Chemother.”, 1994, 38, p. 2218-2220. Chopra I., […]
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
Piśmiennictwo Boryczko Z., Bostedt H., Hoffmann B.: Comparison of the hormonal and chemical composition of the fluid from bovine ovarian follicles and cysts. „Reprod Dom Anim”, 1995, 30, 36-38. Boryczko Z., Bostedt H., Hoffmann B., Ptaszyńska M.: Chemical and hormonal components of ovarian follicular in cows. „Arch Vet Polon”, 1996, 1-4, 31-38. Bostedt H., Boryczko […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Piśmiennictwo Rozporządzenie (WE) 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 sierpnia 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (Dz.U.UE. L 268 z 18.10.2003). Goldstein F.W., Kitzis M.D., Acar J.F.: N,N-dimethyloglycyl-aminoderivative of minocycline and 6-demethyl-6-desoxytetracycline, two New glycylcyclines, highly effective against tetracycline-resistans grampositive cocci. „Antimicrob. Agents Chemother.”, 1994, 38, p. 2218-2220. Chopra I., […]
Opieka nad źrebną klaczą
Piśmiennictwo Dz.U. z 2003 r. nr 106, poz. 1002, art. 12 ust. 7 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Gawor J., Kita J.: Uwagi praktyczne na temat odrobaczania koni. „Życie Weterynaryjne”, 2006, 81 (11), 756. Kozdrowski R., Henklewski R., Biazik A., Gumienna J., Ryszka W., Pinkowska A.: Zapalenie łożyska u klaczy. […]
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Wskazówki dla praktyki weterynaryjnej w terenie Na kanwie powyższego tekstu uwzględnij, że samo pozostawienie produktów do kontynuacji leczenia zwierząt i wynikająca z tego konieczność częstego ich podawania u zwierzęcia nie będzie nieprawidłowością. Dlatego pozostawienie ich właścicielowi zwierząt na daną kurację leczniczą dla leczonych przez lekarza weterynarii zwierząt będzie możliwe. Dobrą praktyką będzie w takich przypadkach […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
Który przypadek w pracy badawczej zapadł Panu szczególnie w pamięć? Jeśli mowa o działalności badawczej, wydaje mi się, że trudno mówić tu o przypadkach. Dla mnie są to raczej różnego rodzaju ciekawostki i nowości naukowe, które zajmują mój umysł na dłuższą chwilę. A takich jest bardzo wiele. Większość z nich zresztą zdarza się przez przypadek […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]