Niedorozwój powieki u kota. Przypadek kliniczny

Pięciomiesięczny europejski kot krótkowłosy trafił do kliniki okulistycznej z powodu bólu oka oraz nadmiernego łzawienia. W trakcie badania okulistycznego stwierdzono niedorozwój powieki górnej oka prawego. Niedorozwój występował na odcinku 1⁄3 długości powieki od strony kąta bocznego. Brak fragmentu powieki powodował ciągłe drażnienie rogówki. Jedynym sposobem poprawienia komfortu życia kota było przeprowadzenie zabiegu rekonstrukcji powieki. Zabieg wykonano metodą Robertsa-Bistnera.

Wady powiek u kota często są następstwem urazu lub chirurgicznego usunięcia guza bądź diagnozowane są w przypadkach całkowitego (agenezja – niedorozwój) lub częściowego (coloboma – rozszczep) braku wszystkich warstw powieki. Niedorozwój lub rozszczep powiek są najczęstszymi wrodzonymi wadami powieki u kotów, zarówno udomowionych, jak i dzikich. Najczęściej dotyczą one bocznej części powieki górnej, a czasem obejmują też kąt przyśrodkowy i boczny. Nie ustalono do tej pory konkretnej etiologii, choć sugerowano różne możliwości, w tym teratogeniczność, wpływ środowiska i predyspozycje genetyczne.

Wada manifestuje się różnorako, od ubytków pojedynczych (rozszczep powieki) do mnogich ubytków w obrębie oka, manifestujących się jednoczesnym występowaniem rozszczepu powiek, zmniejszenia gałki ocznej, zaćmy, dysplazji siatkówki oraz rozszczepu naczyniówki i nerwu wzrokowego. U niektórych linii kotów burmańskich podejrzewa się genetyczną predyspozycję do niedorozwoju powiek w okolicy kąta bocznego i przyśrodkowego wraz z występowaniem skórzaka nagałkowego. Rozległość ubytku powieki u kota decyduje o nasileniu objawów klinicznych. Należy wspomnieć, że niewykształcenie brzegu powieki nie musi oznaczać braku gruczołów tarczkowych.

Objawy kliniczne związane z niedorozwojem powieki obejmują podrażnienie, łzawienie oraz brak bocznego brzegu powieki górnej oraz różnych fragmentów samej powieki. Często powieka w okolicy miejsca objętego ubytkiem jest podwinięta, co skutkuje miejscowym zapal...