Jak wykonać, barwić i oglądać rozmazy krwi? Publikacja stanowi fragment książki pt. Atlas hematologiczny psów i kotów
Z każdej próbki krwi należy przygotować co najmniej dwa rozmazy nadające się do barwienia.
Szkiełko, na którym ma być wykonany rozmaz, chwyta się od spodu za przeciwległe węższe brzegi, przytrzymując je pomiędzy kciukiem a palcami wskazującym i środkowym.Przy brzegu szkiełka od strony palca wskazującego i środkowego nanosi się niewielką kroplę świeżej krwi o średnicy ok. 1,5-2 mm.Szkiełko, za pomocą którego ma być wykonany rozmaz, trzyma się drugą ręką nachwytem i zbliża nachylone pod kątem 30° (lub mniejszym) do kropli tak, aby rozpłynęła się wzdłuż jego tylnej krawędzi. Następnie krew rozmazuje się płynnym, niezbyt szybkim ruchem w kierunku kciuka trzymającego szkiełko podstawowe.Wykonany preparat suszy się na powietrzu przez 2-3 min i opisuje ołówkiem w jego początkowej i najgrubszej części.
Prawidłowo wykonany rozmaz kształtem przypomina język, ma ok. 4 cm długości, nie zajmuje całej szerokości szkiełka i szybko schnie na powietrzu. Po wyschnięciu nadająca się do liczenia i oceny morfologii krwinek część, w której układają się one jednowarstwowo (standardowe pola widzenia pod mikroskopem), mieni się kolorami tęczy przy oglądaniu pod światło. Rozmazy należy wykonywać tak, aby właśnie ta część była jak największa. Szybkość wykonania rozmazu oraz stopień nachylenia szkiełek decydują o długości i grubości preparatu.
Zbyt szybko zrobiony rozmaz jest za krótki i gruby, a część do liczenia i oceny morfologii krwinek ma najczęściej zbyt małą powierzchnię. Za duży kąt pomiędzy szkiełkami w trakcie mazania powoduje uzyskanie podobnego efektu. Zmniejszenie tego kąta jest zazwyczaj konieczne przy wykonywaniu rozmazów z zagęszczonych próbek krwi od zwierząt odwodnionych. Sposób trzymania szkiełek do wykonania rozmazu przedstawiono na ryc. 1. Źle wykonanego rozmazu nie da się poprawić – całą procedurę należy powtórzyć od początku, korzystając z nowych i czystych szkiełek.
Barwienie rozmazów. Rozmazy do badania morfologicznego barwi się rutynowo metodą Pap...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Streszczenie W artykule przedstawiono najważniejsze dane dotyczące zastosowania leków z grup pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin u świń. Pochodne pleuromutyliny i tetracykliny znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu chorób świń. Wpływ na to mają stosunkowo szerokie spektrum działania, korzystne właściwości farmakokinetyczne oraz niewiele działań niepożądanych. Słowa kluczowe antybiotykoterapia, świnie, pochodne pleuromutyliny, tetracykliny Keywords antibiotic therapy, pigs, pleuromutili...
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
Streszczenie W dynamicznie rozwijającej się hodowli bydła mlecznego efektywne zarządzanie cyklem rujowym jest kluczowym elementem do osiągania wysokich wskaźników reprodukcyjnych w stadzie. Różnorodne czynniki, takie jak funkcja endokrynna podwzgórza i przysadki, warunki utrzymania, żywienia oraz błędy w zarządzaniu zdrowiem stada, mogą wpływać na zaburzenia płodności u krów. W ostatnich latach zauważalny jest wzrost wykorzystania hormonów […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Streszczenie W artykule przedstawiono najważniejsze dane dotyczące zastosowania leków z grup pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin u świń. Pochodne pleuromutyliny i tetracykliny znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu chorób świń. Wpływ na to mają stosunkowo szerokie spektrum działania, korzystne właściwości farmakokinetyczne oraz niewiele działań niepożądanych. Słowa kluczowe antybiotykoterapia, świnie, pochodne pleuromutyliny, tetracykliny Keywords antibiotic therapy, pigs, pleuromutili...
Opieka nad źrebną klaczą
Streszczenie Właściwa opieka decyduje nie tylko o stanie zdrowia matki, ale również o prawidłowym rozwoju płodu oraz może wpływać na ewentualne komplikacje przy porodzie. W artykule pokrótce opisano, jak dbać o dobrostan ciężarnej klaczy. Słowa kluczowe klacz, źrebię, ciąża, poród Keywords mare, foal, pregnancy, parturition Facebook0Tweet0LinkedIn0
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Świadczenie usług poza siedzibą zakładu leczniczego dla zwierząt wiąże się niejednokrotnie z podjęciem leczenia i koniecznością zastosowania leków wobec zwierząt gospodarskich czy hodowlanych. Przeczytaj, jakich leków nie należy pozostawiać u właścicieli zwierząt i jak na ten temat wypowiada się orzecznictwo sądowe. Zgoda na świadczenie usług poza siedzibą Pamiętaj, że zgłoszenie chęci skorzystania z usług lekarza […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
dr Bartłomiej M. Jaśkowski – absolwent Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, gdzie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Rozrodu z Kliniką Zwierząt Gospodarskich. W działalności naukowej skupia się na rozrodzie bydła, a jego zainteresowania są związane z nieznanymi elementami regulacji jajnika. Należy do rodziny o weterynaryjnych i naukowych tradycjach. W wolnych chwilach lubi sięgnąć po dobry […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]