Droga do właściwej diagnozy. Wywiadu udzieliła lek. wet. Justyna Grochowiecka
Lek. wet. Justyna Grochowiecka jest absolwentką Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Pogłębiała swoją wiedzę na Universidad Complutense w Madrycie. Wśród jej głównych zainteresowań znajdują się: dermatologia, cytologia i onkologia weterynaryjna. Bliskie jej sercu są Toskania i Hiszpania, ale ma sentyment także do Bałtyku i Mazur. Stawia na aktywny wypoczynek – bieganie, taniec, narty, choć czasem woli zaszyć się gdzieś ze swoim szkicownikiem i z dobrą muzyką w tle.
Skóra jako mapa prowadząca do diagnozy. Jak ją czytać, żeby nie zgubić się w gąszczu pozyskanych informacji?
Justyna Grochowiecka: Skóra jest często ignorowana przez lekarzy weterynarii. Oczywiście na początku mojej pracy dotyczyło to również mnie, bo nie miałam pojęcia, jak wyglądają jednostki chorobowe. Zazwyczaj zdarza się, że skupiając się na innych objawach, pomijamy te istotne, które są dodatkowym objawem zbliżającym nas do rozpoznania, a nawet do ostatecznej diagnozy.
Przede wszystkim nie wolno ignorować skóry. To największy organ w organizmie i doskonała mapa. W badaniu klinicznym, zawsze trzeba zapisać, jakie zmiany występują, gdzie dokładnie, jaka jest ich morfologia i pobrać próbki do analizy. Zwłaszcza gdy pracujemy w dużym zespole, gdzie pacjent może zostać przyjęty przez kilku lekarzy.
W jakich innych jednostkach chorobowych skóra jako mapa diagnostyczna może okazać się cennym źródłem wiedzy?
Justyna Grochowiecka: Praktycznie w większości schorzeń zmiany skórne są widoczne. Możemy je spotkać w chorobach tła: hormonalnego, nowotworowego, zakaźnego, immunologicznego, parazytologicznego, a nawet psychogennego.
Kocur z wylizaną skórą na brzuchu, z masywnym wyłysieniem tej okolicy, prawdopodobnie cierpi na zapalenie pęcherza, a w moczu możemy się spodziewać struwitów. Pies z przewlekłymi wymiotami, ze zmianami USG w przewodzie pokarmowym, może ma małe guzki na skórze, które okażą się mastocytomą. Pies niekastrowany ze świądem, hiperkeratozą, prawdopodobnie ma nowotwór jąder wywodzący się z komórek Sertoliego – sertoliomę. Przykładów jest mnóstwo, ale trzeba wiedzieć, czego szukać.
Jakie badania dodatkowe są dla Pani najcenniejszymi drogowskazami do postawienia trafnej diagnozy?
Justyna Grochowiecka: Cytologia i kropka. Dzięki Doktor Joannie Karaś-Tęczy i Doktorowi Francescowi Carraniemu wprowadziłam to badanie do rutynowej pracy. Nie tylko wykonuję preparaty ze skóry, ale z innych dostępnych organów, np. gruczołów okołoodbytowych, pochwy czy jąder. Doceniam to badanie bardziej od innych metod diagnostycznych. Jest bardzo szybkie do wykonania i oceny na miejscu. Cytologia zbliża do diagnozy i ułatwia dobór idealnego zestawu leczenia.
Od przewodu pokarmowego do skóry. Jak często zdarza się, że droga do diagnozy wiedzie tak zawiłą drogą?
Justyna Grochowiecka: Myślę, że częściej niż to zauważamy. Miałam kilku pacjentów ze zmienionym nowotworowo przewodem pokarmowym, gdzie dopiero po badaniu USG zaczęto poszukiwać guzów na skórze. Te najczęściej okazywały się nowotworami z komórek tucznych.
Z takich codziennych przypadków, spotykamy często kocięta i szczenięta z bardzo słabą, matową okrywą włosową, które okazują się silnie zarobaczone.
Nie da się nie wspomnieć o alergikach pokarmowych. Luźne stolce, gazy oraz rumień, świąd, wtórne infekcje. Obraz często spotykany, ale niediagnozowany.
W jaki sposób budować prawidłowe relacje na linii lekarz weterynarii – właściciel z korzyścią dla leczonego zwierzęcia?
Justyna Grochowiecka: Chętnie się dowiem (śmiech). Cały czas się tego uczę. Mam kontakt z różnymi właścicielami i doświadczenia z konsultacji. Przede wszystkim diagnozować, a potem leczyć – ta zasada jest najistotniejsza w całej relacji. Jeśli właściciel chce tylko leczenia – to nie ma mowy o współpracy, zwłaszcza w dermatologii.
Po znalezieniu przyczyny schorzenia należy wytłumaczyć jednostkę chorobową – słownie i pisemnie; przedstawić wszystkie możliwe terapie i dobrać najlepszą dla pacjenta; nie obiecywać poprawy natychmiastowej; uczulić na działania uboczne leków. Właściciel powinien z kolei trzymać się zaleceń wypisanych, pytać w razie niepewności w trakcie leczenia i kontaktować się w razie niepokojących objawów.
Jak trafić do opiekunów w momencie, gdy nie przestrzegają zaleceń? Czy zna Pani może skuteczne sposoby, które stosowane w praktyce dają najlepsze efekty?
Justyna Grochowiecka: Rozmowa i cierpliwość. Jeśli właściciel nie będzie trzymał się zaleceń i nie poświęci czasu na diagnostykę, to nie będzie zadowolony z efektów leczenia. Na tym ucierpi przede wszystkim pacjent, a przy okazji portfel jego opiekuna.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2577 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Streszczenie W artykule przedstawiono najważniejsze dane dotyczące zastosowania leków z grup pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin u świń. Pochodne pleuromutyliny i tetracykliny znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu chorób świń. Wpływ na to mają stosunkowo szerokie spektrum działania, korzystne właściwości farmakokinetyczne oraz niewiele działań niepożądanych. Słowa kluczowe antybiotykoterapia, świnie, pochodne pleuromutyliny, tetracykliny Keywords antibiotic therapy, pigs, pleuromutili...
System Ovsynch w leczeniu powtarzających się rui u bydła
Streszczenie W dynamicznie rozwijającej się hodowli bydła mlecznego efektywne zarządzanie cyklem rujowym jest kluczowym elementem do osiągania wysokich wskaźników reprodukcyjnych w stadzie. Różnorodne czynniki, takie jak funkcja endokrynna podwzgórza i przysadki, warunki utrzymania, żywienia oraz błędy w zarządzaniu zdrowiem stada, mogą wpływać na zaburzenia płodności u krów. W ostatnich latach zauważalny jest wzrost wykorzystania hormonów […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Streszczenie W artykule przedstawiono najważniejsze dane dotyczące zastosowania leków z grup pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin u świń. Pochodne pleuromutyliny i tetracykliny znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu chorób świń. Wpływ na to mają stosunkowo szerokie spektrum działania, korzystne właściwości farmakokinetyczne oraz niewiele działań niepożądanych. Słowa kluczowe antybiotykoterapia, świnie, pochodne pleuromutyliny, tetracykliny Keywords antibiotic therapy, pigs, pleuromutili...
Opieka nad źrebną klaczą
Streszczenie Właściwa opieka decyduje nie tylko o stanie zdrowia matki, ale również o prawidłowym rozwoju płodu oraz może wpływać na ewentualne komplikacje przy porodzie. W artykule pokrótce opisano, jak dbać o dobrostan ciężarnej klaczy. Słowa kluczowe klacz, źrebię, ciąża, poród Keywords mare, foal, pregnancy, parturition Facebook0Tweet0LinkedIn0
Świadczenie usług poza siedzibą. Sprawdź, kiedy możesz pozostawić leki w gospodarstwie w celu leczenia zwierząt
Świadczenie usług poza siedzibą zakładu leczniczego dla zwierząt wiąże się niejednokrotnie z podjęciem leczenia i koniecznością zastosowania leków wobec zwierząt gospodarskich czy hodowlanych. Przeczytaj, jakich leków nie należy pozostawiać u właścicieli zwierząt i jak na ten temat wypowiada się orzecznictwo sądowe. Zgoda na świadczenie usług poza siedzibą Pamiętaj, że zgłoszenie chęci skorzystania z usług lekarza […]
Nauka ma pobudzać do ciekawości i poszukiwania
dr Bartłomiej M. Jaśkowski – absolwent Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, gdzie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Rozrodu z Kliniką Zwierząt Gospodarskich. W działalności naukowej skupia się na rozrodzie bydła, a jego zainteresowania są związane z nieznanymi elementami regulacji jajnika. Należy do rodziny o weterynaryjnych i naukowych tradycjach. W wolnych chwilach lubi sięgnąć po dobry […]
Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami
W grudniu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Postępy w leczeniu i opiece nad cielętami”. Prelegenci przyjechali do Wrocławia na zaproszenie prof. dr. hab. Tadeusza Stefaniaka. Konferencja odbyła się w Auli Jana Pawła II Uniwersytetu Przyrodniczego przy pl. Grunwaldzki 24. Organizatorami byli Zakład Immunologii i Prewencji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Sekcja Neonatologii PTNW, Sekcja Fizjologii i Patologii […]