Leczenie Zespołu Ras Brachycefalicznych (BOAS)

Usunięcie wynicowanych kieszonek krtaniowych (sakulotomia)

Po uprzednim wykonaniu zabiegów na nosie i podniebieniu miękkim, przy czasowym usunięciu rurki intubacyjnej prowadzi się zabieg sakulotomii. Zabieg ten najczęściej wykonuje się przy użyciu diatermii monopolarnej lub pensety bipolarnej, by nie wystąpiło krwawienie. Jednakże wielu chirurgów nadal dokonuje cięcia nożyczkami Metzenbauma (19).

Podtrzymując wynicowaną kieszonkę krtaniową kleszczykami Allisa lub stosując cugle z nici, dokonuje się jej resekcji. Po usunięciu jednostronnie lub obustronnie wynicowanej tkanki nie ma potrzeby zszywania kieszonki. Procedura chirurgiczna jest bardzo prosta i szybka, ale może prowadzić do powikłań obturacyjnych. Następnie pacjent jest ponownie intubowany do czasu wybudzenia z narkozy (5).

Postępowanie pooperacyjne

Pacjenci poddani zabiegom w obrębie górnych dróg oddechowych wymagają szczególnej troski. Powinni przebywać w cichym miejscu, by jak najmniej się stresować. Wymagany jest stały monitoring poszczególnych funkcji organizmu. Faza wybudzania ze znieczulenia powinna przebiegać łagodnie i spokojnie, z zastosowaniem leków przeciwbólowych. Zwierzęta powinny być ekstubowane najpóźniej, jak to możliwe, oczywiście dopóki dobrze tolerują rurkę intubacyjną. W przypadku wystąpienia obrzęku i dalszej obturacji można zastosować kortykosteroidy, a w przypadku silnej duszności zagrażającej życiu dokonać tracheotomii. Płynoterapia musi być dostosowana do pacjenta, z uwzględnieniem czasu głodówki pooperacyjnej. Wskazana jest hospitalizacja z tlenoterapią przez co najmniej 24 godziny. Tlen powinien być podawany poprzez maskę twarzową, założoną sondę donosową lub przebywać w namiotach lub klatkach tlenowych z kontrolowaną temperaturą i wilgotnością otoczenia. Kaszel i regurgitacja przełykowa są objawami dość często spot...