Leczenie Zespołu Ras Brachycefalicznych (BOAS)

Tonsilektomia

U ras psów z występującym syndromem brachycefalicznym bardzo często występują stan zapalny i powiększenie migdałków. Najczęściej po zastosowaniu leczenia operacyjnego nosa, żagielka podniebiennego i uwypuklonych kieszonek krtaniowych, stan zapalny migdałków jest wyeliminowany i nie ma potrzeby ich częściowego lub całkowitego usuwania (14, 19).

Kiedy rzeczywiście migdałki są znacznie powiększone, prowadząc do zmniejszenia światła gardła, wtedy ostatecznie należy podjąć decyzję o ich usunięciu chirurgicznym.

Kieszonkę migdałka unosi się kleszczykami Allisa, a śluzówkę wokół odpreparowuje się na tępo nożyczkami tkankowymi Metzenbaum. Unosząc delikatnie pencetą migdałek (by się nie rozerwał), nożyczkami lub pencetą bipolarną odcina się go. Śluzówkę po opanowaniu ewentualnego krwawienia zaszywa się szwem ciągłym nicią wchłanialną monofilamentową 4-0 (17, 19).

Plastyka podniebienia

Podobnie jak przy korekcji nosa, w tym przypadku również jest wiele technik pozwalających na korekcję chirurgiczną podniebienia miękkiego. Do najczęściej wykonywanych zalicza się skrócenie wydłużonego podniebienia (stafylektomia), wycinając fałd podniebienia od strony doogonowej. Natomiast w przypadkach przerośniętego i pogrubiałego podniebienia stosuje się głównie metodę plastyki podniebienia z zawinięciem płata (15, 20).

Zabiegi wykonuje się poprzez dostęp doustny. Nie powinno się stosować rozwieraczy sprężynowych lub plastikowych o stałej długości rozparcia. Należy w trakcie zabiegu, od czasu do czasu, zamykać jamę ustną, by zadbać o stawy skroniowo-żuchwowe, w których może dojść do urazu lub przemieszczenia krążka stawowego. Poza tym przy długotrwałym rozwarciu pyska może dojść do przeciążenia mięśni skroniowych i skrzydłowych, co może być przyczyną dysfunkcji w narządzie wzroku: łzawieni...